Ο ΣΧΟ Βέροιας έκοψε την πίτα του

Την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας τους πραγματοποίησαν τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου Χιονοδρόμων Ορειβατών Βέροιας την Κυριακή 15 Ιανουαρίου στο Βέρμιο και συγκεκριμένα στην κορυφή Αρσούμπασι. Τα 36 μέλη πραγματοποίησαν 3 πορεία στο βουνό. Ο ΣΧΟ Βέροιας διοργανώνει εξόρμηση την Κυριακή  22 Ιανουαρίου στη Βασιλίτσα ενώ τις Απόκριες 4 ημέρη εκδρομή σε Σόφια – Μπόρεβετς και Φιλιππούπολη.

Σήμερα ταξιδέψαμε με το μυαλό με τα μάτια, με την ψυχή. Πήραμε μαζί μας χρώματα , εντυπώσεις, αισθήματα από μια φύση πανέμορφη, με ήχους και μουσικές, κάτασπρη, αιώνια.  Φύγαμε από την Βέροια στις 8 πρωινό Κυριακής.  Περάσαμε την Κουμαριά ανεβαίνοντας προσπερνάμε πυκνά δάση από οξιές χιονισμένες, πανέμορφες. Τοπίο κατάλευκο χιονισμένο, πολυάριθμες μεγαλοπρεπείς βουνοπλαγιές συνθέτουν ένα εντυπωσιακό ανάγλυφο. Αυτές τις δασωμένες παρυφές επισκέφθηκε πολλές φορές ο θεός της χαράς και  του  κεφιού Διόνυσος  για να μάθει στους ανθρώπους πώς να καλλιεργούν τα κλήματα και πώς να φτιάχνουν από τους καρπούς τους το κρασί.

Ταξίδευε ένα πολύβουο πλήθος συντροφιά, μαζί του και οι Μαινάδες ( γυναίκες που χόρευαν με έξαλλο τρόπο) και παράξενα όντα που ήταν άνθρωποι και ζώα, οι Σάτυροι και οι Σειλινοί. Οι Σάτυροι είχαν πόδια και ουρά τράγου και οι Σειληνοί είχαν πόδια και ουρά αλόγου. Πριν το χωριό προσπερνάμε το φαράγγι του Σελίου που έχει μήκος 5 χιλιόμετρα. Μπήκαμε στο χωριό Κάτω Βέρμιο, το Σέλι που όλοι γνωρίζουμε. Η ιστορία του χωριού άρχισε από το 1820 όταν η έξοδος των Βλάχων ξεκίνησε από τα βλαχοχώρια Αβδέλλα, Περιβόλι, Σμίξη και Σαμαρίνα της Πίνδου.

Νομάδες, αυτάρκεις, σκληροί, γεροδεμένοι, με ατσαλιένια  πίστη και κυρίως αδούλωτη ψυχή.  Το 1878 ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Κουρτ πασά των Ιωαννίνων αναδεικνύεται στο Πασαλίκι της Ηπείρου ο γαμβρός του ο εικοσιοκτάχρονος τότε γόνος του Τεπελενίου ο Αλή – Πασάς.  Αρβανίτης,  γιδοβοσκός αρχικά και ύστερα σκληρός ληστής, με δικό του ασκέρι ίδρυσε στην ουσία ένα ανεξάρτητο ελληνοαλβανικό κράτος  μέσα στην επικράτεια της Οθωμανικής κυριαρχίας. Κατήργησε όλα τα προνόμια των Βλάχων, σκόρπισε τον τρόμο και την εξόντωση των επαναστατών , λεηλάτησε περιουσίες και επέβαλε  μια  νέα εξοντωτική φορολογική αρπαγή σε όλη την περιοχή της Πίνδου. Καπετάνιος της μεγάλης φυγής ο  Γιώργος  Μπαντραλέξης  (1784 –1867).   Μέσα από ένα απίστευτο οδοιπορικό  ακολουθώντας μια οδοιπορική  δωδεκάχρονη Οδύσσεια, διασχίσανε καταπράσινα  δυσπρόσιτα και κατακόρυφα βουνά τον Σμόλικα και την Βασιλίτσα, βρίσκουν  την καταληκτκιή τους Ιθάκη στο Βέρμιο. Αφού περιπλανήθηκαν στην Ανατολική Μακεδονία και την Κεντρική Μακεδονία  τελικά  η εδραίωση τους στο Σέλι είναι ένα ιστορικό γεγονός.

Ο φιδωτός  παγωμένος δρόμος μας οδηγεί ψηλότερα σε λίγο ξεπροβάλλει μπροστά μας το Εθνικό Χιονοδρομικό κέντρο το παλιότερο της χώρας. Λειτουργεί από το 1934 χρονιά που οργανώθηκαν οι πρώτοι Πανελλήνιοι Αγώνες χιονοδρομίας. Υπόσχεται ατέλειωτες ώρες περιπέτειας για τουριστική και αθλητική χιονοδρομία πίστες δρόμων αντοχής μονοπάτια πορείας και ορειβασίας . Εκπληκτική ηλιοφάνεια, άριστες συνθήκες χιονιού υπηρεσίες και υποδομές για άνετη και ευρύχωρη διαμονή. Το διασχίζει το ευρωπαϊκό μονοπάτι ορειβασίας Ε4. Στην αγκαλιά του την Άνοιξη φιλοξενεί πλήθος αγριολούλουδων και πλήθος άγριων ζώων. Λύκοι, αλεπούδες, ζαρκάδια, αγριογούρουνα και άγρια άλογα.Γύρω μας παντού το λευκο που ξεχωρίζει.  Βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα,  σκηνοθέτης ο ίδιος σε μια μυστική συμφωνία  με το βουνό μας έκλεισε ραντεβού και η ψυχή μας καθηλωμένη  στο ονειρεμένο σκηνικό μας μεταδίδει μια γλύκα που ξεχύνεται σε όλους εμάς.

Ο χειμώνας είναι μια ταξική εποχή.  Είναι κάτι σαν τα όνειρα μας που βρίσκονται πάντα εκεί αλλά παγωμένα, σαν τις επιθυμίες  μας που δεν  θα πραγματοποιηθούν. Μια εποχή που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε αυτούς που μπορούν να τον χαρούν και σε αυτούς που θα τον αντιμετωπίσουν σαν μια οδυνηρή ταλαιπωρία. Η ώρα είναι 9 και εμείς ετοιμάζουμε τον εξοπλισμό μας. Ζεστά ρούχα, γάντια και σκούφους. Ανεβαίνουμε . Η παγωμένη πλαγιά κατεβάζει ένα ψυχρό αέρα με στιγμιαίες παύσεις. Ανηφορίζουμε με μόνη συντροφιά τους ήχους του βουνού. Η κλίση αυξάνει, επίμονα κερδίζουμε ύψος, συνεχίζουμε….

Ο παγωμένος αέρας παλεύει με το χιόνι που το σηκώνει σε σύννεφα και το σκορπά στις γειτονικές βουνοπλαγιές.  Τώρα κάθε βήμα και  μια δοκιμασία, θέληση και αντοχή δοκιμάζονται συνέχεια. Καρφώνουν τα μπατόν στο χιόνι, σταματάνε για σύντομες ανάσες και συνεχίζουν. Πάνω από τα κεφάλια μας  μόνο ουρανός, κάτω χαμηλά το διάσελο που όλο ξεμακραίνει, γαντζωμένοι μεταξύ ουρανού και γης μούσκεμα στον ιδρώτα συνεχίοζουμε μικροί και ασήμαντοι μέσα σε τούτη την παγωνιά ( -15 βαθμοί). Βρισκόμαστε στο ψηλότερο σημείο ( 1895) στην κορυφή Αρσούμπασι μετά από μια παγωμένη πορεία 1+30 ώρας σε χιονισμένο τοπίο.

Η χειμωνιάτικη μέρα με την σημερινή ηλιοφάνεια ( ευτυχώς )μας χαρίζουν σήμερα θέα απεριόριστη. Στο βάθος ο Όλυμπος και γύρω μας οι άλλες βουνοκορφές χιονισμένες και περήφανες. ( Άσκιο, Βασιλίτσα, Σμόλικας , Γράμμος, ¨Όλυμπος ). Επιστροφή…. Φθάσαμε στο καταφύγιο του Συλλόγου, μια κούπα αχνιστού καφέ είναι για τη στιγμή βάλσαμο.  Αφήσαμε πίσω μας απομεσήμερο το χιονισμένο τοπίο, τις άριστες συνθήκες χιονιού, τον ελεύθερο ορίζοντα την εκπληκτική ηλιοφάνεια και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Η επιστροφή στην πόλη της Βέροιας μονόδρομος.

Τσιαμούρας Νικόλαος