Άρθρο του υπ. Δημάρχου Δήμου Βέροιας, Κώστα Βοργιαζίδη
Σαν
πρωταπριλιάτικο ψέμα φαντάζουν τα απίστευτα επεισόδια που συνέβησαν για
άλλη μια φορά στην Ελληνική Βουλή το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Σταθερά
στη γραμμή που χάραξαν οι κυβερνήσεις «Εθνικής Σωτηρίας» της τελευταίας
πενταετίας, έρχονται σημαντικοί νόμοι για ψήφιση μέσα σε μια ημέρα, οι
βουλευτές διαμαρτύρονται ότι δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν τα
νομοσχέδια, και στο τέλος, υπερψηφίζουν τις απαράδεκτες ρυθμίσεις,
υποτασσόμενοι στην κομματική γραμμή η οποία υποτίθεται ότι θα εγγυηθεί τη σωτηρία του τόπου μας. Στην ουσία όμως, το μόνο που εγγυάται είναι την ψευδαίσθηση της (αμφίβολης) εκλογικής σωτηρίας εκείνου που ακροβατεί επάνω της.
Τέτοιες
πολιτικές ακροβασίες, τέτοιες επιπόλαιες, παλαιοκομματικές αντιλήψεις,
διαπιστώνω με μεγάλη μου θλίψη ότι επιβιώνουν και στα μέρη μας.
«Ουρανοκατέβατοι» τοπικοί σωτήρες, πολιτικά «αρχάριοι» ηγέτες και
ρομαντικοί Δον Κιχώτες μπαίνουν με φόρα στο στίβο των εκλογών της 18ης Μαΐου, υποσχόμενοι δύο πράγματα: είτε να τα αλλάξουν όλα, είτε να τα γκρεμίσουν όλα. Τέτοιες απόψεις δεν είναι μόνο ανώριμες και ανεδαφικές, είναι κυρίως διχαστικές και επικίνδυνες. Είναι απόψεις ενός παλιού και νοσηρού παρελθόντος που πρέπει να ξεχάσουμε.