Σάββατο 30 Μαΐου 2009

56 χρόνια από την κατάκτηση του Έβερεστ


Παρασκευή 29 Μαΐου το 1953 και ώρα 11:30 ο σερ Έχμουντ Χίλαρι από τη Νέα Ζηλανδία μαζί με το Νεπαλέζο Σέρπα Τενζίνγκ Νοργκάι κάνουν το όνειρο πραγματικότητα… Κατακτούν την υψηλότερη κορυφή του κόσμου, κατακτούν το όρος Έβερεστ των Ιμαλαΐων!

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Εάλω η πόλις


....Το πρώτο κύμα των Τούρκων ξεκινάει την επίθεσή του. Είναι οι άτακτοι που τους στέλνουν τροφή στα κανόνια για να στερεώσουν τις πολιορκητικές σκάλες. Πίσω τους, ακολουθούν και άλλα ατέλειωτα κύματα στρατιωτών που όλοι θέλουν να είναι οι πρώτοι που θα μπουν στην πόλη των ρωμιών.

Και όμως, σαν τα κύματα της θάλασσας που σπάνε στους βράχους, έτσι και οι Τούρκοι αφήνουν τα κουφάρια τους, μπροστά στη Βασιλεύουσα. Η αντίσταση των Βυζαντινών δεν σπάει και χιλιάδες εχθρών βρίσκουν τον θάνατο. Όσοι ακολουθούν, πρέπει να σκαρφαλώνουν σε βουνά από πτώματα, που τους έχει μείνει ορθάνοιχτο το στόμα απ' όταν τους βρήκε ο θάνατος.

Η μέρα αρχίζει να ξημερώνει και ελπίδες τρελές γεννιούνται στους υπερασπιστές. Οι πολεμιστές, οι άμαχοι, ο Αυτοκράτωρ ελπίζουν, ελπίζουν στη φονική ικανότητα των σπαθιών τους και στο θάρρος των ψυχών τους. Όμως αλίμονο, ξαφνικά σε έναν απομακρυσμένο πύργο κυματίζει η σημαία με την καταραμένη ημισέληνο. Κάποιοι Τούρκοι μπήκαν από μια μικρή πόρτα, που θα μείνει αφρούρητη, την Κερκόπορτα.

Και οι άλλοι που τους ακολουθούν και σαν τις ύαινες, χτυπούν από πίσω τους πολεμιστές στις επάλξεις, και οι άλλοι έρχονται και χύνονται μέσα στην πόλη όπου οι πρώτες κραυγές της σφαγής που αρχίζει, ακούγονται.

Οργανωμένη αντίσταση πια, δεν υπάρχει, λίγοι Βυζαντινοί εξακολουθούν να αγωνίζονται σε απομονωμένους θύλακες, ένας εναντίον είκοσι, τριάντα Τούρκων. Άλλοι προσπαθούν να ανοίξουν δρόμο, πολεμώντας ανάμεσα στις ορδές του εχθρού, και να φτάσουν στη θάλασσα. Παντού χαλασμός, παντού σφαγή και κραυγές σκοτωμένων. Είναι το τέλος.

Ο τελευταίος Παλαιολόγος ρίχνεται με το άλογό του μέσα στην ανθρωποθάλασσα του εχθρού, λίγοι ζωντανοί πιστοί του, προσπαθούν να τον φτάσουν, σκοτώνοντας και πεθαίνοντας οι ίδιοι. Είναι το τέλος. Πήραν την Πόλη! Και οι δικέφαλοι αετοί πέταξαν μακριά με ποτισμένα από αίμα εχθρών νύχια.

Πήραν την Πόλη! Και οι άγγελοι της Αγιάς Σοφιάς πετούν μακριά απ' τη νίκη των απίστων.
Πήραν την Πόλη! Και γυναίκες, παιδιά και γέροι γεμίζουν τα λιθόστρωτα δρομάκια με τις ξεσκισμένες σάρκες τους.

Πήραν την Πόλη! Και οι ήρωες πολεμιστές της, οι τουρμάρχες οι κόμητες, οι κατάφρακτοι και οι απλοί τοξότες, ξεκουράζονται αγναντεύοντας από τα γυάλινα μάτια τους, τα κορμιά των εχθρών που σκότωσαν.
Είναι το τέλος!

Το "μαγαζάκι" του Αντώνη στο Σέλι


... Η Πέτρα το ξύλο και το μεράκι του ιδιοκτήτη αρμονικά δεμένα μεταξύ τους βρήκαν καταφύγιο σ' ένα χώρο, όπου κάθε παρέα θέλει να βρει ένα "μαγαζάκι" να γελάσει, να κλάψει,να τραγουδήσει,να περάσει όμορφα βρε αδερφέ...

Σ΄ ένα τόσο μικρό χώρο η παράδοση, το μεράκι και η γαστρονομία σου επιβεβαιώνει τη γνωστή ρήση ότι τα πολύτιμα αρώματα κλείνονται σε μικρά μπουκαλάκια.
Φίλε Αντώνη σου ευχόμαστε υπέρβαση των προσδοκιών σου.


Το "μαγαζάκι" σας περιμένει καθημερινά στην κεντρική πλατεία του χωριού από το πρωί με καφεδάκι τσίπουρο και σπιτικά χειροποίητα μεζεδάκια.



Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Ληστεία στη Βέροια...

"Κλειστό λόγω ληστείας"
Πριν από λίγη ώρα και λίγο μετά τις 9, ληστεία στην Alfha Bank στη Βέροια επί της οδού Μαλακούση. Ο άγνωστος διέφυγε με "παπάκι". Το ποσό ανέρχεται από 20.000 ή 50.000 ευρώ. Οι έρευνες συνεχίζονται...
Δυστυχώς, αυτά που βλέπαμε στην τηλεόραση τα βλέπουμε και δίπλα μας πλέον. Σημεία των καιρών...

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Uzice...

Ξενάγηση στο Χαλέπι της Συρίας











Το Χαλέπι (γνωστό στα αραβικά ως Χάλαμπ, στα αγγλικά ως Αλέπο και στα γαλλικά ως Αλέπ) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας μετά την πρωτεύουσα Δαμασκό. Βρίσκεται στα βόρεια της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία κι έχει γύρω στα τέσσερα εκατομμύρια κατοίκους. Στην αρχαιότητα, η πόλη ήταν γνωστή με το όνομα Βέροια, ενώ στις μέρες μας διακρίνεται για το ανατολίτικο χρώμα της, το έντονο μουσουλμανικό στοιχείο, τα φιστίκια (αυτά, που ονομάζουμε στην Ελλάδα φιστίκια Αιγίνης) και τον γνήσιο παστουρμά. Στο Χαλέπι αξίζει να επισκεφτούμε την Ακρόπολη, τα γραφικότατα σοκάκια, τις περιποιημένες εκκλησίες (ορθόδοξες, καθολικές, ουνίτικες, μαρωνίτικες, αρμένικες) και την κλειστή αγορά της πόλης, τη μεγαλύτερη κλειστή αγορά της Μέσης Ανατολής, σύμφωνα με τους κατοίκους.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Το Χθες και το Σήμερα στα Τίρανα...

Η αναφορά αυτή συμπίπτει με την επίσκεψη του Έντι Ράμα στη Βέροια την Κυριακή 24 Μαίου




Η πρωτεύουσα της Αλβανίας κατάφερε να μεταμορφωθεί μέσα σε λίγα χρόνια, χάρη στον δήμαρχο Έντι Ράμα. Τα Τίρανα αναγεννήθηκαν, απέκτησαν χρώμα και έγιναν μια πραγματική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Ένας καλλιτέχνης δήμαρχος, ο Έντι Ράμα, (επανεκλέχθηκε στις πρόσφατες εκλογές), και πρώην υπουργός Πολιτισμού της Αλβανίας (1998-2000) επιδόθηκε με μεγάλη επιτυχία σε μια δύσκολη και μεγάλη εργασία αναμόρφωσης της πόλης με τη βαφή σε έντονα χώματα όλων των δημοσίων κτιρίων των Τιράνων, που μεταμόρφωσε την πόλη σε μια πολύχρωμη πρωτεύουσα, ροζ, μπλε, πράσινη, καφετί και κόκκινη. Αναστήλωσε επίσης τις προσόψεις όλων των νεοκλασικών κτιρίων, άλλαξε όλα τα πεζοδρόμια της πόλης με νέες πολύχρωμες αρμονικά δεμένες πλάκες και τοποθέτησε νέους φανοστάτες σε στυλ ρετρό στους κεντρικούς δρόμους της αλβανικής πρωτεύουσας.

Ο Έντι Ράμα - ο δήμαρχος των Τιράνων - ψηφίστηκε World Mayor (Παγκόσμιος Δήμαρχος) το 2004 και απ΄ότι φαίνεται δικαίως. Υπενθυμίζουμε ότι Παγκόσμιος Δήμαρχος ψηφίστηκε για το 2005 η Ντόρα Μπακογιάννη.
Ο Έντι Ράμα έκανε καριέρα ως ζωγράφος και γλύπτης στο Παρίσι. Και αυτό φαίνεται στο έργο που παράγει.
Στην Αλβανία γύρισε το 1998 μετά το θάνατο του πατέρα του. Τότε είχε ανέβει στην κυβέρνηση ο Φάτος Νάνο ο οποίος με ένα τηλεφώνημα τον έκανε υπουργό Πολιτισμού και το έργο του μόλις άρχιζε.
Το πρώτο που έκανε ήταν να ανοίξει κινηματογράφους που θα έπαιζαν ξένες ταινίες στα Τίρανα, κάτι που θεωρήθηκε πρωτόγνωρο για την αλβανική κοινωνία!
Τον Οκτώβριο του 2000 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Τιράνων, ως ανεξάρτητος, με την υποστήριξη όμως των Σοσιαλιστών. Κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 54%, κάτι που αποδείχτηκε θετικό για τους πολίτες των Τιράνων, αφού η πόλη τους άλλαξε πρόσωπο.
Μόλις ένα μήνα μήνα μετά την εκλογή του προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν. Ένα από τα έργα του ήταν να καθαρίσει τον ποταμό Lana, με τη βοήθεια προγράμματος του ΟΗΕ.
Οι αλλαγές στα κτίρια των Τιράνων συνεχίζονται. Τον αποκάλεσαν "δήμαρχο των χρωμάτων", του "πράσινου, του βιολετί και του κίτρινου".
Παρά τις κατηγορίες για οικονομικά σκάνδαλα στο δήμο επανεκλέχθηκε δήμαρχος Τιράνων το 2004 με 59% των ψήφων. Όπως και το 2007.
"Τα Τίρανα δεν θα γίνουν ποτέ Παρίσι ή Ρώμη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να το προσπαθούμε", δήλωσε σε μία συνέντευξή του ο δήμαρχος των Τιράνων.
"Το όνειρό μου ήταν να κάνω σε μικρότερη κλίμακα στα Τίρανα ό,τι έκανε σε μεγαλύτερη κλίμακα ο Αβραμόπουλος στην Αθήνα", ανέφερε σε επίσκεψή του στην Αθήνα.
Το πρώτο που ο Ράμα άλλαξε στο Δημαρχιακό μέγαρο, πριν ακόμη τοποθετήσει νέους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ανακαινίσει τις αίθουσες υποδοχής, ήταν να τοποθετήσει σε θέσεις ευθύνης γυναίκες.
Οι δύο αντιδήμαρχοι και τέσσερις από τους πέντε γενικούς διευθυντές είναι γένους θηλυκού, γεγονός πρωτόγνωρο για την Αλβανία, αν όχι για όλη την περιοχή των Βαλκανίων.
Αναφέρει για τα χρώματα: "Κάποια χρώματα μπορούν μερικές φορές να αλλάξουν τελείως ένα κτίριο. Στα Τίρανα έχουμε πολλά φριχτά κτίρια της νεότερης εποχής. Αυτά τα κτίρια μπορούν να σωθούν μόνο αν χρωματιστούν".
Είναι γνωστή η κόντρα του με τον Σαλί Μπερίσα......ο οποίος δεν αναγνώρισε τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών του 2004, ενώ προσπάθησε με ανεπίτρεπτες μεθόδους να εμποδίσει επανεκλογή του στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 2007.
Το 1997, ο Ράμα παρενέβη στο σκάνδαλο με τις πυραμίδες για να ζητήσει συνομιλίες μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Ένα βράδυ, του επιτέθηκαν τρεις κουκουλοφόροι.
"Δέχτηκα ένα δώρο από τον κ. Σαλί Μπερίσα", θα πει αργότερα ο ίδιος.
Ο Edi Rama, έβαψε μόνος του πολλές προσόψεις πολυκατοικιών με πολύχρωμα γεωμετρικά σχέδια για να βελτιώσει την ποιότητα ζωής... ...εφόσον δεν υπήρχαν τα χρήματα για μεγάλες ανακαινίσεις στην πόλη.

Οι Αυστριακοί σχεδίασαν το πρώτο ρυθμιστικό σχέδιο για τα Τίρανα το 1923, πραγματοποιώντας περαιτέρω αλλαγές τα επόμενα έτη -η τελευταία το 1957.
Η γαλλική εταιρία Architecture Studio επιλέχτηκε το 2003 για τον επανασχεδιασμό του κέντρου των Τιράνων καθώς κέρδισε σε διεθνή διαγωνισμό.
Το Architecture Studio είναι γνωστό για το σχεδιασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο της Γαλλίας.
Η Πλατεία Σκάντερμπεργκ, η οποία πήρε το όνομα της από τον εθνικό ήρωα της Αλβανίας διακοσμήθηκε με δένδρα και λουλούδια.
"Το πρόγραμμα μας ταιριάζει με την Μεσογειακή άποψη. Στον ποταμό Λάνα, βρίσκουμε μεγάλη δυνατότητα για να δώσουμε στην πρωτεύουσα περισσότερο πράσινο. Το βασικό μέρος των ζωνών πρασίνου θα είναι τα δημόσια πάρκα", ανέφερε ο Roueida Ayache, εκπρόσωπος της γαλλικής εταιρίας.
Ανάμεσα στα έργα του δημάρχου ήταν και η προσωπική επαφή με τους δημότες. Δημιούργησε εκπομπή στο ραδιόφωνο με τίτλο "Κάντε μια καλή αρχή".
Οι πολίτες μέσω αυτής της εκπομπής μπορούν να πουν τα παράπονά τους, να του στείλουν μηνύματα και να επικοινωνήσουν άμεσα με το δήμαρχο της πόλης.
Ο Rama πιστεύει ότι η σχέση ανάμεσα σ’ αυτούς που εκλέγονται και σ’ αυτούς που εκλέγουν είναι ολόιδια με την σχέση ανάμεσα στον καλλιτέχνη και τον θεατή.
Ο δήμαρχος των Τιράνων Έντι Ράμα είναι σήμερα ο νέος πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Δεσμεύτηκε επίσης ότι θα τηρήσει την υπόσχεσή του και ως πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος να συναντήσει ένα προς ένα τα 60.000 μέλη του κόμματος σε όλη την αλβανική επικράτεια.
Σε συζήτησή του με τον κ. Στεφανόπουλο, ο Έντι Ράμα ανέφερε: "Αν αφήναμε στα χέρια των MME την πολιτική θα είχαμε καθημερινά μάχες μεταξύ μας".
"Είμαστε πολύ κοντά οι δύο λαοί, έχουμε μπλεγμένες τις ρίζες και τα κλαδιά μας. Δεν μπορεί οι φανατικοί και οι λίγοι να καθορίζουν την ιστορία μας".
Τα Τίρανα αναγεννήθηκαν, απέκτησαν χρώμα και έγιναν μια πραγματική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Τα έντονα χώματα κυριαρχούν. Το πράσινο αυξήθηκε στα Τίρανα. Αναστηλώθηκαν οι προσόψεις όλων των νεοκλασικών κτιρίων......τοποθετήθηκαν νέα πεζοδρόμια.
Η σύγκριση των Τιράνων του Χθες και του Σήμερα δε θα μπορούσε παρά να αποτελεί παράδειγμα αισθητικής αναβάθμισης.
Στα Τίρανα φυτεύτηκαν 1.800 δέντρα και δημιουργήθηκαν περίπου 100.000 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου και πάρκων επί της δημαρχίας του. Μήπως πρέπει να πάρει ένα παράδειγμα η Αθήνα;
Το σίγουρο είναι ότι το έργο του Ράμα, έχει αναγνωριστεί και τον έχει κάνει πρωταγωνιστή στην πολιτική σκηνή της Αλβανίας.Το έργο του το παρακολουθούν οι πολίτες των Τιράνων.

Μήπως είναι και ο επόμενος πρόεδρος της Αλβανίας;

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου




Oι Έλληνες συγγραφείς και καλλιτέχναι, απηύθυναν προς τους διανοουμένους της Eυρώπης και Aμερικής την κάτωθι διαμαρτυρίαν:


Mετά βαθυτάτης συγκινήσεως οι συγγραφείς και καλλιτέχναι της Eλλάδος απευθύνονται προς τους διανοουμένους του πεπολιτισμένου κόσμου όπως γνωστοποιήσουν εις αυτούς την τραγωδίαν χιλιάδων οικογενειών του Eλληνικού Πόντου. Ξηρά, εξηκριβωμένα και αναμφισβήτητα τα γεγονότα είναι τα εξής: Oι Tούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Mερζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν. Tους προσπαθήσαντας να διασωθούν ετυφέκισαν και εθανάτωσαν καταλαβόντες τας διόδους. Mετετόπισαν όλον τον άρρενα πληθυσμόν των πόλεων Tριπόλεως, Kερασούντος, Oρδούς, Oινόης, Aμισού και Πάφρας και καθ' οδόν κατέσφαξαν τους πλείστους εξ αυτών. Έκλεισαν εντός του ναού του χωρίου Έλεζλη εν Σουλού-Tερέ 535 Έλληνας και τους κατέσφαξαν διασωθέντων μόνον τεσσάρων. Πρώτους έσφαξαν 7 ιερείς διά πελέκεως προ της θύρας του ναού. Aπηγχόνισαν εν Aμασεία 168 προκρίτους Aμισού και Πάφρας. Eβίασαν όλας ανεξαιρέτως τας γυναίκας, τας παρθένους και τα παιδία των άνω πόλεων, τας ωραιοτέρας δε παρθένους και νέους έκλεισαν εις τα χαρέμια. Πλείστα βρέφη εφόνευσαν, σφενδονίζοντες αυτά κατά των τοίχων. Oι υπογεγραμμένοι θέτουσι τα ανωτέρω υπ' όψιν των διανοουμένων της Eυρώπης και της Aμερικής θεωρούντες ότι όχι μόνον τα γεγονότα ταύτα αλλά και η ανοχή αυτών αποτελεί πένθος της ανθρωπότητος.


Aθήναι, 22 Nοεμβρίου 1921




Άννινος X., Aυγέρης M., Bλαχογιάννης I., Bώκος Γερ., Γρυπάρης I., Δούζας A., Δροσίνης Γ., Zάχος A., Θεοδωροπούλου Aύρα, Θεοτόκης K., Iακωβίδης Γ., Kαζαντζάκης N., Kαζαντζάκη Γαλ., Kαμπάνης Aρ., Kαμπούρογλους Δ., Kαρολίδης Π., Kόκκινος Δ., Kορομηλάς Γ., Mαλακάσης M., Mαλέας K., Mένανδρος Σ., Nικολούδης Θ., Nιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς K., Παπαντωνίου Z., Παράσχος K., Πασαγιάννης K., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός Άγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Tαγκόπουλος Δ.., Tσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας P., Xατζιδάκις Γ., Xατζόπουλος Δ., Xορν Π., Σβορώνος I. μεθ' όλης της πικρίας μου διά την κυρίως υπό της Γαλλίας και υπό ουδενός αισθήματος ή συμφέροντος ανθρωπίνου, δικαιολογουμένην εγκατάλειψιν εις σφαγήν των Xριστιανών.


Κυριακή 10 Μαΐου 2009

"Το μαγαζάκι"... στο Σέλι
























... Πέτρα, ξύλο και καρδιά. αρμονικά φιλόξενα, γεμίζουν με συναισθηματα. Κάθε παρέα που θέλει να βρεί ένα "μαγαζάκι" να γελάσει, να κλάψει, να χαρεί όλες τις ομορφιές που μορεί να προσφέρει η ζωή και ο Αντώνης.
----------
...Αν και δεν είμαι βλάχα, όλα είναι τέλεια. Το χρώμα του ξύλου, τα έπιπλα, η ιακόσμηση κα ο ιδιοκτήτης του "καφενείου" είναι υπέροχα. Ελπίζω να μείνω και να περάσουμε όμορφες καλοκαιρινές βραδιές.
----------
...Ανοίγοντας την πόρτα αισθάνεσαι μια ξαφνική ευδιαθεσία γι'αυτό που αντικρύζεις. Υπάρχουν παντού εκπλήξεις και έξυπνες ιδέες. Εύχομαι να μας βρουν βαθυά γεράματα μέσα στο "μαγαζάκι".
----------
...Αυτό το "μαγαζάκι" είναι κάτι που έλειπε από το Σέλι. Συνδιάζει την παράδοση με το καινούργιο και μαζί με το μεράκι του ιδιοκτήτη σε συναρπάζει.
----------

...Ου εν τω πολώ το εύ, αλλ' εν τω "μαγαζάκι" το πολύ.


...Διαβαίνοντας το κατώφλι του, μία αύρα οικείου αέρα γεμίζει τους πνεύμονες σου. Σαν συνέχεια της διαδρομής θαρρείς όλα τα χρώματα κι αρώματα βρηκαν καταφύγιο σ' ένα μικρό - μεγάλο χώρο. Στο "μαγαζάκι". Γέυσεις- συναισθήματα και πρόσωπα καθαρά σε προτρέπουν να ξεπεράσεις τα όρι των ελευθεριών σου. Σου ευχόμαστε υπέρβαση των προσδοκιών σου.

...Πολύ γραφικό και ζεστό. Ταυτίζεται πάρα πολύ με το παραδοσιακό στυλ του Σελίου. (Αν και το Σέλι χρειαζεται πολλές πινελιές "παραδοσιακού στυλ"). Μάλλον για να τις αποκτήσει πρέπει να μιμηθεί το "μαγαζάκι" του Αντώνη.

...Ως λάτρεις του βουνού και συστηματικοί θαμώνες του χωριού, σε κάθα μας επίσκεψη μας αναζητούσαμε απεγνωσμένα καπνισμένες καμινάδες και ανθρώπους με την ίδια αγάπη για το Σέλι.
Και πάντα, κατά την είσοδο μας περιμέναμε να δούμε ένα ασημί αγροτικό, σήμα κατατεθές δικό σου... και ποτέ δεν μας απαγοήτευσες. Η αγάπη σου για το Σέλι ξεπερνούσε ακόμη και τη δική μας.
Τα τελευταία 4 χρόνια που σε γνωρίζουμε καλά, ακόμη αντηχούν στα αυτιά μας οι ιδέες σου για την αξιοποίηση και την ανπάπτυξη του τόπου.
Έτσι, όταν μόλις σήμερα μάθαμε ότι λίγες μέρες πριν έκανες τις ιδέες σου πράξη δεν εκπλαγήκαμε, γιτί το βουνό είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου. Εκπλαγήκαμε όμως, όταν το είδαμε, γιατί ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας. Δεν φανταζόμασταν ότι σ' ένα τόσο μικρό χώρο θα μπορούσαν να συνδιαστούν η παράδοση, το μεράκι και η γαστρονομία. Και πολυ περισσότερο δε φανταζόμασταν όι όλη η διακόσμηση είναι αποτέλεσμα 100 ωρών σκληρής, αδιάκοπης προσωπικής δουλειάς.
Το "μαγαζάκι" σου επιβεβαιώνει τη γνωστή ρήση ότι τα πολύτιμα αρώματα κλείνονται σε μικρά μπουκαλάκια. Είμαστε σίγουροι ότι θα δικαιωθείς.
Εύγε για το τόλμημα.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

"Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία" 10 Μάη 2009




Η οθωμανική αρχιτεκτονική στην πόλη της Βέροιας


Η οθωμανική αρχιτεκτονική της Βέροιας, καλά κρυμμένη μέσα στην πόλη, αποτελεί τμήμα ενός παραμελημένου τμήματος της ιστορίας της αρχιτεκτονικής. Τζαμιά με μισοκατεστραμμένους μιναρέδες, οθωμανικά διοικητικά κτήρια και κτήρια εκπαίδευσης, λουτρά και γεφύρια, ξεπροβάλλουν ανάμεσα από κτίσματα βυζαντινής, παραδοσιακής και νεότερης αρχιτεκτονικής, αποτελώντας μάρτυρες μιας περιόδου δύσκολης αλλά και αρχιτεκτονικά δημιουργικής.

Η Βέροια υπέμεινε την τουρκική κατοχή από το 1430 έως το 1912 και ήταν μια από τις πόλεις με το μεγαλύτερο ποσοστό Τούρκων κατοίκων. Όλα αυτά τα χρόνια, οι Έλληνες κατοικούσαν στους χριστιανικούς μαχαλάδες με κέντρο τις εκκλησίες, ενώ οι μουσουλμάνοι στους τουρκικούς μαχαλάδες με κέντρο τα τζαμιά τους. Αφού οι κατακτητές μετέτρεψαν σε τεμένη τις μεγαλύτερες και ομορφότερες εκκλησίες της Βέροιας, έχτισαν και άλλα, εξαρχής. Πολλά από αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον.

Το Ορτά Τζαμί, το Μπογιαλί Τζαμί, το Τζαμί του Σούμπαση, το Τζαμί της Μπαρμπούτας, το Μπαΐρ Τζαμί και άλλα, είναι μερικά μόνο από τα δείγματα οθωμανικής αρχιτεκτονικής που άφησαν πίσω τους οι Τούρκοι.

Εκτός όμως από τα τζαμιά, στη Βέροια σώζονται και άλλα κτίσματα των Οθωμανών. Τα Δίδυμα Λουτρά του Σινάν του Αλατά αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα του είδους τους και έχουν να επιδείξουν πολλές αρχιτεκτονικές ιδιαιτερότητες. Επίσης, σήμερα σώζονται αποκατεστημένα τόσο το Οθωμανικό Διοικητήριο που στεγάζει το Δικαστικό Μέγαρο όσο και το Μουσουλμανικό Σχολείο που λειτουργεί βέβαια ως ελληνικό. Οι Οθωμανοί βέβαια άφησαν πίσω τους και άλλα κτήρια, ιδιωτικά κυρίως, τα οποία όμως είναι μικρότερης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας. Τα περισσότερα από τα παραπάνω μνημεία παραμένουν σήμερα εγκαταλελειμμένα και σε κακή κατάσταση. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να γίνει συνείδηση όλων μας η ανάγκη για την άμεση αποκατάσταση και προβολή τους.


Αναστασία Μαργιέ, Άννα Ματσκάνη "Περιοδικό Αρχαιολογία"

Το νηματουργείο Βέρμιον στη Βέροια


Η Βέροια, η Νάουσα και η Έδεσσα, οι τρεις σημαντικότερες πόλεις της Κεντρικής Μακεδονίας είχαν ανέκαθεν το φυσικό προνόμιο της δυνατότητας εκμετάλλευσης της υδραυλικής δύναμης από υδατοπτώσεις. Στηριζόμενες σε αυτό τέθηκαν οι βάσεις για την πρώιμη βιοτεχνική και βιομηχανική ανάπτυξη τους από τις αρχές του 19ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα κατασκευάστηκαν αξιόλογα βιομηχανικά κτίρια, τα οποία αποτελούν μάρτυρες μιας περιόδου πλούσιας και δημιουργικής που ο αντίκτυπός της φτάνει μέχρι τις μέρες μας.

Ένα από κτιριακά συγκροτήματα που κατασκευάστηκαν την περίοδο αυτή στη Βέροια είναι το νηματουργείο βάμβακος «Βέρμιον». Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά συγκροτήματα της Μακεδονίας και αποτελεί ένα από τα πρώτα δείγματα βιομηχανικών συγκροτημάτων στην Ελλάδα όπου συνυπάρχουν χώροι παραγωγής, διοίκησης και εργατικής κατοικίας. Περιβάλλεται από λίθινα τείχη και πύργους, παραπέμποντας σε κατασκευές οχυρωματικού χαρακτήρα. Η τυπολογία του συγκροτήματος, συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του παραδοσιακού κτιρίου, και παράλληλα συνδυάζει χαρακτηριστικά εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής. Στη μορφολογία του διακρίνονται αναφορές στο κλασικισμό, καθώς και στοιχεία που συναντώνται σε ανάλογα ευρωπαϊκά συγκροτήματα του 19ου αιώνα, όπως είναι η αυστηρή συμμετρία και μεγαλοπρέπεια.

Στο χρονικό διάστημα κατά το οποίο λειτούργησε το βιομηχανικό συγκρότημα, έγιναν προσθήκες, αλλαγές στην εσωτερική διάρθρωση του εργοστασίου και τροποποιήσεις της αρχικής του μορφής λόγω του εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού, της αύξησης της παραγωγής και του εργατικού προσωπικού αλλά και λόγω της φυσικής φθοράς του χρόνου και των καταστροφών που υπέστη. Σήμερα, αν και το νηματουργείο "Βέρμιον" δεν λειτουργεί, συνεχίζει να διατηρεί την αρχιτεκτονική του αξία και το σημαντικό ρόλο του στην ιστορία της ευρύτερης περιοχής.



Αναστασία Ι. Μαργιέ, Άννα Σ. Ματσκάνη "Περιοδικό Αρχαιολογία"

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

ΟΥΖΟ... (από Βεροιώτες συγγραφείς - οδοιπόρους)


Σε ένα ταξίδι στον μεθυστικό δρόμο του ούζου, οδηγούν το αναγνωστικό κοινό οι εκδόσεις Road, με το καινούργιο βιβλίο-λεύκωμα "Ούζο", των Στάθη Γεωργιάδη και Λευτέρη Ελευθεριάδη. Το βιβλίο καταγράφει και παρουσιάζει όλα τα ούζα που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, αλλά και όλες τις ετικέτες. Στην έκδοση παρουσιάζονται αναλυτικά και με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, η ιστορία του προϊόντος, η παραδοσιακή διαδικασία της παραγωγής του, η "τοπογεωγραφία", όλοι οι μικροί παραγωγοί, καθώς και οι μεγάλες ποτοποιίες στην Ελλάδα και την Κύπρο, που έχουν ταυτιστεί με το εθνικό μας ποτό.
Στο βιβλίο, ο αναγνώστης θα ανακαλύψει τους τρόπους παραγωγής και τα συστατικά του προϊόντος, τους παραδοσιακούς χάλκινους άμβυκες, την παράδοση και την πολιτιστική του κληρονομιά, τη μαγεία των αισθήσεων και το πάντρεμα του παρελθόντος με το παρόν και το μέλλον, τα τραγούδια που όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει μ'Α ένα ποτηράκι ούζο στο χέρι, όπως επίσης και διάφορες συνταγές για τοπικούς παραδοσιακούς μεζέδες, από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Για τη συγγραφή του λευκώματος, οι Στάθης Γεωργιάδης και Λευτέρης Ελευθεριάδης, πραγματοποίησαν συστηματική επιτόπια έρευνα, συνάντησαν όλους τους παραγωγούς και μελέτησαν όλη τη σχετική βιβλιογραφία, με στόχο να φωτίσουν τις άγνωστες πτυχές και τις λεπτομέρειες που συνδέονται με την παραγωγή και τη διάθεση του ούζου.



"Πάνω από ένα τραπέζι με ούζα και μεζέδες, δυο παιδικοί φίλοι πήραν την απόφαση να ξεκινήσουν ένα μακρύ ταξίδι. Να κάνουν δηλαδή μια ολοκληρωμένη έρευνα για μια από τις μεγάλες τους αγάπες -το ούζο, καθώς και για τη σχέση του με τον Έλληνα ειδικότερα και τον άνθρωπο γενικότερα. Στην πορεία θα ανακάλυπταν βέβαια ότι το ούζο δεν είναι ακόμη ένα ποτό, ένα απλό απόσταγμα χωρίς χαρακτήρα και προσωπικότητα.

Αυτό που το κάνει μοναδικό είναι μια μακρά σειρά πραγμάτων: οι τρόποι παραγωγής και τα συστατικά του, οι παραδοσιακοί χάλκινοι άμβυκες, οι Έλληνες και Κύπριοι ποτοποιοί, η παράδοση και η πολιτιστική του κληρονομιά, η μαγεία των αισθήσεων και το πάντρεμα του παρελθόντος με το παρόν και το μέλλον, όπως επίσης οι διάφοροι τοπικοί μεζέδες και συνταγές μαζεμένες μία-μία από κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Στα καφενεία και στις ταβέρνες, στα μεζεδοπωλεία και στα "in" στέκια, το ούζο παραμένει ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής στη διασκέδαση και στη ζωή μας. Ανοίχτηκαν μπροστά μας όλοι αυτοί οι δρόμοι, περπατήσαμε σε μονοπάτια άγνωστα, ανακαλύψαμε ερεθίσματα για όλες τις αισθήσεις: αρώματα, γεύσεις, ήχοι, εικόνες και αντικείμενα -όλα ένα κουβάρι- καταλήγουν στα ποτήρια μας... Αυτό το βιβλίο παρουσιάζει μια τρέλα της στιγμής που κράτησε περισσότερο από τρία χρόνια έρευνας, ταξιδιών (γύρω στα 22.000 χλμ.), επαφών, μεζέδων και πολλών γεμάτων -και άδειων- ποτηριών."
εφημ. Μακεδονική 29/4/2009

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Χλοοκοπτικό κοπάδι... Google


Συνεχίζοντας την προσπάθειά της για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τις εγκαταστάσεις της, η Google αντικαθιστά τις βενζινοκίνητες χλοοκοπτικές μηχανές με ένα κοπάδι από κατσίκες.
Ο κολοσσός της διαδικτυακής αναζήτησης ανέθεσε την περιποίηση του γκαζόν έξω από τα κεντρικά της γραφεία στη Σίλικον Βάλεϊ στη νεοσύστατη εταιρεία California Grazing. Οι κατσίκες αναλαμβάνουν να κουρεύουν το γκαζόν και να κρατούν υπό έλεγχο τα ζιζάνια και τους θάμνους που μπορεί να πάρουν φωτιά τους καλοκαιρινούς μήνες.
"Ένας βοσκός φέρνει περίπου 200 κατσίκες που περνούν περίπου μια εβδομάδα μαζί μας εδώ στη Google, βόσκοντας το γρασίδι και λιπαίνοντας ταυτόχρονα το έδαφος" εξηγεί ανάρτηση στο επίσημο ιστολόγιο της εταιρείας.
"Μας κοστίζει περίπου όσο και το κούρεμα, αλλά είναι πολύ πιο χαριτωμένο να παρακολουθεί κανείς τις κατσίκες από ό,τι τις μηχανές κουρέματος του γκαζόν".
Το κοπάδι συνοδεύεται από το τσοπανόσκυλο Τζεν.

Ο Γιάννης Τσαρούχης στο Άγιο Όρος




Γιάννης Τσαρούχης (1910 - 1989).

Ο Τσαρούχης όπως είπε ο Μάνος Χατζιδάκις "ποτέ του δεν υπήρξε Κρατικός. Ήταν και είναι Εθνικός και Χριστιανός μαζί"!
Είναι γνωστή η βαθιά έλξη που ασκούσε στον Τσαρούχη το Αγιον Όρος, όπου - αν και άρρωστος σοβαρά - έφτανε ως απλός προσκυνητής τις παραμο-νές της Μεγαλοβδομάδας για να παρακολουθήσει τις ολονύχτιες ακολουθίες. Το μοναστικό τυπικό τον ενθουσίαζε. Οι αργόσυρτες βυζαντινές μελωδίες τον γοήτευαν.

Οι φωτογραφίες είναι από τα blog του Χοιροβοσκού και ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟ

"Το μαγαζάκι" .... στο Σέλι


Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

"Η καρδιά της Μάνας", Άγγελος Βλάχος


Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρης την καρδιά
να ρίξω να την φάη το σκυλί μου.
...
Τρέχει ο νειός, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει
και τρέχει να την πάη, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νειός κατάχαμα με δαύτη.
...
Κυλάει ο γυιός και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίη και να μιλάη.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου;…και κλαίει!