ΑΠΟΡΙΕΣ / Αντ. Σουσάμογλου: "Μια μέρα θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε…"

Ο Αντώνης Σουσάμογλου ερμηνεύει το ατμοσφαιρικό κοντσέρτο για βιολί αρ. 2 του Γιώργου Τσοντάκη στη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 28/3 στις 9 το βράδυ στην αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ και απαντά στις απορίες του Freethinker (επιμέλεια: Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος) / Γεννήθηκα στη Σαλονίκη. Όταν οι ποιητές την είχαν πια εγκαταλείψει. Με άσχημα κτίρια τριγύρω και έντονη την αίσθηση του outsider. Όλα συνέβαιναν κάπου αλλού. Ξεκίνησα μουσική πριν μάθω να διαβάζω και να γράφω. Σπούδασα στο Βερολίνο. Μου αρέσει να ξενυχτάω συζητώντας. Τα πρωινά παίζω βιολί στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Τα βράδια γράφω μουσική. Ένα πράγμα σαν κρυφή σούπερ δύναμη. Καμιά φορά δεν μπορώ να πιστέψω πως είμαι τόσο τυχερός που το επάγγελμά μου είναι να παίζω μουσική. Νιώθω πως καμιά μέρα θα έρθει κάποιος και θα μου πει, "εντάξει, καλά όλα αυτά, αλλά τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;"

Χριστούγεννα στο Μέτσοβο. Η αγαπημένη φωτογραφία του Αντώνη Σουσάμογλου για το thinkfree.gr

1. Καφέ ή τσάι;  Τσάι.
2. Κάθε πρωί συνηθίζω να… μελετάω. Ή τουλάχιστον, έτσι ισχυρίζομαι.
3. Δεν θα ήθελα να είμαι…  βαρετός.
4. Δεν αλλάζω με τίποτε… τη μαγεία της δουλειάς μου.
5. Άκουσα… πάλι μετά από καιρό το Juliet Letters του Elvis Costello με το κουαρτέτο Brodsky.
6. Διάβασα… τη βιογραφία του Keith Richards.
7. Προσωπικότητα που θαυμάζω… ο Ντόναλντ Ντακ.
8. Αγαπημένη μου γωνιά…  η κούνια στο εξοχικό μας, που πια δεν υπάρχει.
9. Αγαπημένο καφέ… παλιά το Φλου, τώρα το Route 88.
10. Η μυρωδιά που με τρελαίνει…  λιωμένη σοκολάτα.
11. Αξέχαστο ταξίδι… 1997, καλοκαίρι στη Μόσχα.
12. Απόδραση είναι… να ταξιδεύω χωρίς το βιολί.
13. Το ανεκπλήρωτο που με σημαδεύει είναι… που δεν πρόλαβα να γνωρίσω τον Χατζιδάκι.
14. Με τρομάζει… το μίσος και ο ρατσισμός.
15. Πιστεύω εις…  Για κάποιο λόγο με φοβίζει η θρησκευτικού τύπου διατύπωση. Με απωθεί ο δογματισμός.
16. Πατρικό σπίτι είναι… εκεί όπου το φαγητό είναι πάντα έτοιμο και τσιμπάς πατάτες τηγανητές κατ’ ευθείαν από το τηγάνι. Επίσης, το μέρος όπου το σημαντικότερο πράγμα είναι το να φοράς από μέσα φανελάκι.
17. Το χωριό μου… μαγιό, μάσκα και βατραχοπέδιλα, άμμος στα σεντόνια και μυρωδιά από τις φρέσκες εφημερίδες Κυριακή πρωί.
18. Φιλία εστί…  να μην χρειάζεσαι λόγο για να πάρεις τηλέφωνο.
19. Ευτυχία είναι…  A hard day ’s night. Να ολοκληρώνεις μια γεμάτη παραγωγική μέρα.
20. Επιτυχία σημαίνει… πως η απόσταση ανάμεσα στα όνειρά σου και στην πραγματικότητα είναι μικρή. Η επιτυχία είναι state of mind.
21. Ονειρεύομαι… στο δρόμο, την ώρα που περπατάω.
22. Πατρίδα είναι… τα τραγούδια του Χατζιδάκι.
23. Ελευθερία είναι… να χοροπηδάς στο κρεβάτι σου. Από τη χαρά σου.
24. Αγαπημένος στίχος… Πίναμε όλη νύχτα, «ακούς αυτήν την υπέροχη μουσική;», τον ρώτησα, «δεν είναι μουσική», μου λέει. «Εγώ καταστρέφω τη ζωή μου.» – Τάσος Λειβαδίτης.
    Τα άπαντα του Leonard Cohen.
25. Ελληνικότητα σημαίνει… Πάσχα σε ελληνική εκκλησία στο εξωτερικό.
26. Πατριωτισμός σημαίνει… Δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες για όλους.
27. Θεσσαλονίκη μου είναι…  η θέα από τις Αποθήκες στο Λιμάνι.
28. Θέλω να αλλάξω… την εσφαλμένη αντίληψη που θέλει την κλασική μουσική σύμβολο της «ελίτ» και νομίζω πως με την Κ.Ο.Θ. σπάμε καθημερινά αυτό το κλισέ. Η μουσική είναι για όλους.
29. Ωριμότητα σημαίνει… να ξέρεις να υποχωρείς.
30. Πολιτική στα χρόνια της κρίσης… συμβουλές χορτοφαγίας από τον Χάνιμπαλ Λέκτερ.
31. Τέχνη στα χρόνια της κρίσης… πεισματικά.
32. Μένουμε Ελλάδα ή φεύγουμε; Εγώ μένω. Μακάρι να έβρισκα επιχειρήματα να πείσω και τους εικοσάρηδες, αλλά έχουν κάθε δίκιο που φεύγουν.
33. Αντίδοτο στην κρίση… βιβλία, μουσική και σινεμά.
34. Το μήνυμα στους πολιτικούς… Δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου.
35. Το μήνυμα στον κόσμο: Αυτά που μας συμβαίνουν είναι αυτά που εμείς επιτρέπουμε να μας συμβαίνουν.
36. Η παρήγορη σκέψη; Ότι το lifestyle πέθανε και τα κυριλέ ζεϊμπέκικα σε σκυλάδικα δεν αποτελούν πλέον εθνική κατεύθυνση.
37. Η θετική σκέψη; μια μέρα θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
38. Κάνω like… στην αισθητική των δεκαοχτάρηδων. Η δική μου γενιά βιαζόταν να βάλει κουστούμια με βάτες και να γίνει νεόπλουτη.

Θέλω να σας πω κάτι ακόμη… /  Στη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης την Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014 στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ. θα ακούσετε το ατμοσφαιρικό κοντσέρτο για βιολί αρ. 2 του Γιώργου Τσοντάκη, ενός από τους σημαντικότερους συνθέτες εν ζωή. Την ορχήστρα διευθύνει ο Ερρίκος Φρεζής.

www.thinkfree.gr