Το ότι η Βέροια έγινε πια σκουπιδότοπος είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Το ότι πρέπει πια οι πολίτες να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους είναι μια ιδέα που δεν ωρίμασε ακόμη. Το κείμενο είναι ένα ιστορικό, μια πρόταση και μια έκκληση ταυτόχρονα.
Του Νίκου Βασ. Χατζηευστρατίου1
Πριν πέντε βδομάδες έστειλα στον Αντιδήμαρχο καθαριότητας2 ένα γράμμα που έλεγε λίγο πολύ τα εξής:
Κατοικώ στην οδό Δήμητρας 8. Η πίσω όψη του διαμερίσματός μου έχει θέα προς την κοίτη του ποταμού Τριποτάμου. Εκεί έχουν κάποιοι πεταγμένα εδώ και μήνες σκουπίδια (βλ φωτο) ….βλέπω ότι ενοχλούν μόνον εμένα και γι αυτό αποφάσισα να τα καθαρίσω μόνος μου. Το κακό είναι ότι δεν το μπορώ χωρίς τη βοήθεια ενός δεύτερου χεριού. Έτσι ζητώ από την Υπηρεσία σας να μου διαθέσει κάποιον από το προσωπικό της προκειμένου να με βοηθήσει στην συλλογή και αποκομιδή των απορριμμάτων της φωτογραφίας. Τελειώνοντας δήλωσα ότι προτίθεμαι να αναλάβω και τα έξοδα του ανθρώπου που θα έστελνε ο Δήμος.
Δεν μου έδωσαν κανένα σημείο ζωής3. Είδα μόνον δυο τρείς μέρες πριν την Εθνική γιορτή αρκετούς δημοτικούς συμβούλους με γάντια και στολή εργασίας να καθαρίζουν σκουπίδια από την πλατεία Ωρολογίου και μετά να επισκέπτονται την επίδικο περιοχή. Προσπάθησαν μάλιστα να ψαρέψουν και σκουπίδια από την όχθη. Μετά έφυγαν και δεν ξανάρθαν. Οι φωτογραφίες είχαν βγει. Δεν διαφωνώ με την κίνηση, ούτε καν με τα κίνητρά της. Αποτέλεσμα δεν υπήρξε.
Μπορούν να καθαριστούν οι δρόμοι της πόλης και να παραμείνουν καθαροί; Φυσικά αν αυτοί που καθαρίζουν γίνουν αποτελεσματικότεροι , αυτοί που ελέγχουν τους ρυπαντές αποδοτικότεροι και οι πολίτες συνειδητότεροι.
Τα συνεργεία καθαριότητας
Ξεκινώντας από αυτούς που καθαρίζουν η λύση είναι απλή. Όσο ο Δημοτικός Υπάλληλος είναι οιονεί μόνιμος, θα σου δίνει την υποταγή του αλλά θα σου αρνείται την προθυμία του. Γι αυτό το λιγότερο που μπορεί να συμβεί είναι να γίνουν βαθμιαίες αλλαγές στο οργανόγραμμα του Δήμου, να απολύονται αυτοί που θα προκύπτουν ως υπεράριθμοι και το έργο τους να μεταφέρεται σε ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού. Τότε και όσοι παραμένουν θα ταρακουνηθούν και θα γίνουν πιο συνεργάσιμοι αλλά και οι εργολάβοι γνωρίζοντας ότι δεν αποτελούν την μόνη λύση θα παραμένουν παραγωγικοί. Και επειδή μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτά δεν είναι παρά λόγια ενός μοχθηρού Νεοφιλελεύθερου μεταφέρω ένα μικρό παράδειγμα. Πριν μέρες η Δήμαρχος της πόλης μας ταξίδεψε στην Προύσα της Τουρκίας. Βρήκε μια καθαρή πόλη. Ρωτώντας τους Τούρκους δημοτικούς υπαλλήλους που την ξεναγούσαν πως τα καταφέρνουν, αυτοί απάντησαν με περηφάνια ότι έχουν ένα καλά οργανωμένο τμήμα καθαριότητας με 200 υπαλλήλους. Στη Βέροια έχουμε 87.Η Προύσα όμως είναι μια ακμάζουσα πόλη με 2,000,000 κατοίκους και η πόλη μου ένας φθίνων οικισμός των 45,000!
Η αστυνόμευση
Ο έλεγχος των ρυπαντών πραγματοποιείται από την Δημοτική Αστυνομία και μόνον. Και η Δημοτική Αστυνομία μπορεί να δουλέψει μόνον αν της δοθούν στόχοι σαφείς και σταθεροί και υλικά κίνητρα. Πριμ διαπιστωμένης παραγωγικότητας δηλαδή και όχι τα γνωστά δημοσιοϋπαλληλικά επιδόματα. Στην περίπτωση μάλιστα του Δημοτικού Αστυνόμου τα πράγματα είναι πλήρως μετρήσιμα. Μετράς παραπομπές και μοιράζεις μετρητά.
Η διαπαιδαγώγηση
Το δυσκολότερο τμήμα είναι η συνειδητοποίηση των πολιτών. Ένα αποδοτικό τμήμα καθαριότητας και η εφαρμογή προστίμων αποτελούν το πρώτο βήμα. Απαιτείται όμως κάτι μεγαλύτερο: Μια προσπάθεια που θα συνδυάζει στοιχεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της προπαγάνδας και θα προσανατολίζεται σ’ εκείνο το 10 με 15% της κοινωνίας που τραβάει μπροστά, έχει τα αισθητήριά του ανοικτά και εν τέλει αποτελεί τον οδηγό της.
Δεν μπορεί τα παραπάνω να είναι άγνωστα στους τοπικούς άρχοντες. Απλά οι άνθρωποι ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να καθαρίσουν την πόλη που τους τίμησε με την επιλογή της.
Όσον αφορά τέλος στα σκουπίδια απέναντι από το σπίτι μου έπαψα να τα βλέπω. Θα τα ξαναδώ τέλει του φθινοπώρου όταν θα χόρτα που ήδη φύτρωσαν γύρω τους ξεραθούν. Φυσικά και θα παραμείνουν εκεί, όπως όλη η πόλη θα παραμείνει σκουπιδότοπος, τα τροχοφόρα των ατιμώρητων ανοήτων θα εξακολουθήσουν να μπουκώνουν διαβάσεις πεζών και θέσεις αναπήρων και οι κουτοπόνηροι θα συνεχίζουν να απλώνουν να μαγαζιά τους μέχρι την άσφαλτο και ακόμη παραπέρα. Τότε, το φθινόπωρο, θα κάνω αυτό που είχα κατ’ αρχήν την πρόθεση να πράξω. Θα ζητήσω την βοήθεια των συμπολιτών μου.
--------------------------------------------------------------------------------
1 Ο Νίκος Β. Χατζηευστρατίου είναι Πολιτικός Μηχανικός. Ζει και εργάζεται στη Βέροια. Τον βρίσκει κανείς στο 6947182707 και το hadjides@otenet.grΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. .
2 αυτόν με τους τράκτορες
3 Το γεγονός και μόνον ότι δεν απάντησαν είναι αδίκημα. Ποιος νοιάζεται όμως για τέτοιες λεπτομέρειες σ΄ αυτήν την πόλη
Του Νίκου Βασ. Χατζηευστρατίου1
Πριν πέντε βδομάδες έστειλα στον Αντιδήμαρχο καθαριότητας2 ένα γράμμα που έλεγε λίγο πολύ τα εξής:
Κατοικώ στην οδό Δήμητρας 8. Η πίσω όψη του διαμερίσματός μου έχει θέα προς την κοίτη του ποταμού Τριποτάμου. Εκεί έχουν κάποιοι πεταγμένα εδώ και μήνες σκουπίδια (βλ φωτο) ….βλέπω ότι ενοχλούν μόνον εμένα και γι αυτό αποφάσισα να τα καθαρίσω μόνος μου. Το κακό είναι ότι δεν το μπορώ χωρίς τη βοήθεια ενός δεύτερου χεριού. Έτσι ζητώ από την Υπηρεσία σας να μου διαθέσει κάποιον από το προσωπικό της προκειμένου να με βοηθήσει στην συλλογή και αποκομιδή των απορριμμάτων της φωτογραφίας. Τελειώνοντας δήλωσα ότι προτίθεμαι να αναλάβω και τα έξοδα του ανθρώπου που θα έστελνε ο Δήμος.
Δεν μου έδωσαν κανένα σημείο ζωής3. Είδα μόνον δυο τρείς μέρες πριν την Εθνική γιορτή αρκετούς δημοτικούς συμβούλους με γάντια και στολή εργασίας να καθαρίζουν σκουπίδια από την πλατεία Ωρολογίου και μετά να επισκέπτονται την επίδικο περιοχή. Προσπάθησαν μάλιστα να ψαρέψουν και σκουπίδια από την όχθη. Μετά έφυγαν και δεν ξανάρθαν. Οι φωτογραφίες είχαν βγει. Δεν διαφωνώ με την κίνηση, ούτε καν με τα κίνητρά της. Αποτέλεσμα δεν υπήρξε.
Μπορούν να καθαριστούν οι δρόμοι της πόλης και να παραμείνουν καθαροί; Φυσικά αν αυτοί που καθαρίζουν γίνουν αποτελεσματικότεροι , αυτοί που ελέγχουν τους ρυπαντές αποδοτικότεροι και οι πολίτες συνειδητότεροι.
Τα συνεργεία καθαριότητας
Ξεκινώντας από αυτούς που καθαρίζουν η λύση είναι απλή. Όσο ο Δημοτικός Υπάλληλος είναι οιονεί μόνιμος, θα σου δίνει την υποταγή του αλλά θα σου αρνείται την προθυμία του. Γι αυτό το λιγότερο που μπορεί να συμβεί είναι να γίνουν βαθμιαίες αλλαγές στο οργανόγραμμα του Δήμου, να απολύονται αυτοί που θα προκύπτουν ως υπεράριθμοι και το έργο τους να μεταφέρεται σε ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού. Τότε και όσοι παραμένουν θα ταρακουνηθούν και θα γίνουν πιο συνεργάσιμοι αλλά και οι εργολάβοι γνωρίζοντας ότι δεν αποτελούν την μόνη λύση θα παραμένουν παραγωγικοί. Και επειδή μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτά δεν είναι παρά λόγια ενός μοχθηρού Νεοφιλελεύθερου μεταφέρω ένα μικρό παράδειγμα. Πριν μέρες η Δήμαρχος της πόλης μας ταξίδεψε στην Προύσα της Τουρκίας. Βρήκε μια καθαρή πόλη. Ρωτώντας τους Τούρκους δημοτικούς υπαλλήλους που την ξεναγούσαν πως τα καταφέρνουν, αυτοί απάντησαν με περηφάνια ότι έχουν ένα καλά οργανωμένο τμήμα καθαριότητας με 200 υπαλλήλους. Στη Βέροια έχουμε 87.Η Προύσα όμως είναι μια ακμάζουσα πόλη με 2,000,000 κατοίκους και η πόλη μου ένας φθίνων οικισμός των 45,000!
Η αστυνόμευση
Ο έλεγχος των ρυπαντών πραγματοποιείται από την Δημοτική Αστυνομία και μόνον. Και η Δημοτική Αστυνομία μπορεί να δουλέψει μόνον αν της δοθούν στόχοι σαφείς και σταθεροί και υλικά κίνητρα. Πριμ διαπιστωμένης παραγωγικότητας δηλαδή και όχι τα γνωστά δημοσιοϋπαλληλικά επιδόματα. Στην περίπτωση μάλιστα του Δημοτικού Αστυνόμου τα πράγματα είναι πλήρως μετρήσιμα. Μετράς παραπομπές και μοιράζεις μετρητά.
Η διαπαιδαγώγηση
Το δυσκολότερο τμήμα είναι η συνειδητοποίηση των πολιτών. Ένα αποδοτικό τμήμα καθαριότητας και η εφαρμογή προστίμων αποτελούν το πρώτο βήμα. Απαιτείται όμως κάτι μεγαλύτερο: Μια προσπάθεια που θα συνδυάζει στοιχεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της προπαγάνδας και θα προσανατολίζεται σ’ εκείνο το 10 με 15% της κοινωνίας που τραβάει μπροστά, έχει τα αισθητήριά του ανοικτά και εν τέλει αποτελεί τον οδηγό της.
Δεν μπορεί τα παραπάνω να είναι άγνωστα στους τοπικούς άρχοντες. Απλά οι άνθρωποι ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να καθαρίσουν την πόλη που τους τίμησε με την επιλογή της.
Όσον αφορά τέλος στα σκουπίδια απέναντι από το σπίτι μου έπαψα να τα βλέπω. Θα τα ξαναδώ τέλει του φθινοπώρου όταν θα χόρτα που ήδη φύτρωσαν γύρω τους ξεραθούν. Φυσικά και θα παραμείνουν εκεί, όπως όλη η πόλη θα παραμείνει σκουπιδότοπος, τα τροχοφόρα των ατιμώρητων ανοήτων θα εξακολουθήσουν να μπουκώνουν διαβάσεις πεζών και θέσεις αναπήρων και οι κουτοπόνηροι θα συνεχίζουν να απλώνουν να μαγαζιά τους μέχρι την άσφαλτο και ακόμη παραπέρα. Τότε, το φθινόπωρο, θα κάνω αυτό που είχα κατ’ αρχήν την πρόθεση να πράξω. Θα ζητήσω την βοήθεια των συμπολιτών μου.
--------------------------------------------------------------------------------
1 Ο Νίκος Β. Χατζηευστρατίου είναι Πολιτικός Μηχανικός. Ζει και εργάζεται στη Βέροια. Τον βρίσκει κανείς στο 6947182707 και το hadjides@otenet.grΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. .
2 αυτόν με τους τράκτορες
3 Το γεγονός και μόνον ότι δεν απάντησαν είναι αδίκημα. Ποιος νοιάζεται όμως για τέτοιες λεπτομέρειες σ΄ αυτήν την πόλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου