Ένα τηλεφώνημα....

'Ήταν Παρασκευή, 5 ή 5μισή το απόγευμα, όταν χτύπησε το τηλέφωνο.

-Του κυρίου τάδε;

-Ναι, είμαι ο γιος του.

-Σας τηλεφωνώ από την πρεσβεία μας στο Ζάγκρεπ

-..........

-Η αδελφή σας είχε ένα ατύχημα

-...........

-Αν θέλετε, πάρτε μας σε λίγο σε αυτό το τηλέφωνο 00.........

-Ευχαριστώ

Πέφτει το τηλέφωνο.. μαζί με αυτό και η ψυχολογία...

Δεν μπορώ να θυμηθώ, για πότε κατέβηκα τις σκάλες, τι είπα στη μητέρα, πως έφτασα στο μαγαζί του πατέρα.

Πάλι τηλέφωνο

-Καλησπέρα, σας τηλεφωνώ από Βέροια, είμαι ο κύριος τάδε

-Παρακαλώ

-Θα ήθελα να μάθω τι ακριβώς έγινε

-Είχαν ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο, πέσαν σε μία κολόνα... τέσσερις οι νεκροί

-...........

-Είστε καλά;

-............

-Είστε καλά;

-Ευχαριστώ

Ήμουν 18 και η αδελφή μου 21.. ήταν 10 Ιούλη του 1981