Ήταν μεσημεράκι Κυριακής τέλη Σεπτεμβρη , πριν 5 χρόνια , όταν μου τηλεφώνησε φίλος ΩΡΛ (και συνάδελφος στο Νοσοκομείο)
– Σίλια , επειγόντως … έλα τρέχοντας στο Νοσοκομείο … Έκτακτο περιστατικό …. ξένο σώμα …
– Ξένο σώμα ;;; (πανικός για τους μη μυημένους) … Πού ; στον λάρυγγα , στην τραχεία , στους βρόγχους (στον οισοφάγο , δεν μας τρομάζει και τόσο) ;… Έρχομαι ….
– Όχι …. στο στόμα μέσα …
– Με δουλεύεις ;… τί θα πει “ξένο σώμα στο στόμα” ; Γιατί δεν το … φτύνει ;
- Δεν μπορεί … είναι καρφωμένο .
- ;;;;;….. δηλαδή ;
- Αγκίστρι ….
– Πάψε ρε … Ποιός …. μαλάκας (συγγνώμη , αλλά έτσι μιλάμε συνήθως μεταξύ μας … χαϊδευτικά) έβαλε αγκίστρι στο στόμα του ;… Και τί με βουρλίζεις με τα “επειγόντως” και “τρέχοντας” ;…. Εντάξει θα έρθω … αλλά όχι και να σκοτωθούμε …. δεν τρελλάθηκα για ένα αγκίστρι στο στόμα …. Έρχομαι …
– Έλεος Σίλια … γρήγορα …Πρόκειται για …. “επώνυμο” ασθενή και έχουν μαζευτεί εδώ , ο Νομάρχης , ο Δήμαρχος , ο Περιφεριάρχης , και ο … Μητροπολίτης (δυσδιάκριτη βρισιά , μέσα από το στόμα του) και μου τάχουν πρήξει …
– Οk , ok … έρχομαι … Γυναίκα ;
– Ναι … μάλλον …
– Τί θα πει μάλλον βρε ηλίθιε ; Υπάρχει άνθρωπος … “μάλλον γυναίκα” ;…. Τέλος πάντων . Νέα ;… γριά ;
– Πολύ γριά …. Πάρα πολύ γριά , μάλλον … Αλλά δεν το δείχνει …
– Άϊ χάσου βρε χαμένε , που με δουλεύεις Κυριακάτικα ….
– ΕΛΑ ΑΜΕΣΩΣ …
– Έρχομαι ….
——————————
Δέκα λεπτά μετά (οι αποστάσεις εδώ στην επαρχία είναι αστείες) βρισκόμουν μέσα στο χειρουργείο , αφού απομάκρυνα με τα υπολείμματα της υπομονής μου τον συρφετό των … “παραγόντων” , που είχαν μαζευτεί στον διάδρομο προς τις χειρουργικές αίθουσες .
Η …. “ασθενής” μου , ήταν μία μεγαλόσωμη Caretta caretta με αίματα στο στόμα … Ο φίλος ΩΡΛ , μαζί με έναν Κτηνίατρο κάτωχρο και κατατρομαγμένο (τρομαγμένος από τον συρφετό των “παραγόντων” που είχαν μαζευτεί και από το γεγονός ότι είχε πλήρη άγνοια) μου είπαν με ένα στόμα
– Νάρκωσέ την , να δούμε τί θα κάνουμε …
– Tρελλαθήκατε και οι δυό ; Πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω τέτοιο πράγμα … Που θα βάλω ορό .;… Που θα κάνω ενέσεις ;… πως θα την διασωληνώσω ;…
– ……..
——————————
Τότε ήταν που γύρισα και την πρόσεξα καλύτερα …. Με κοίταζε … Σας ορκίζομαι φίλοι μου … με κοίταζε … Είχε βλέμμα …. Ένα βλέμμα ικετευτικό … εμπιστοσύνης … παράκλησης …. Ελπίδας …. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ … Με κοίταζε , φίλοι μου , και ξαφνικά , ένιωσα σπουδαία , … άξια για πολλά …. χρήσιμη …. μοναδική … Ένιωσα …. Επιστήμονας ….
Μισή ώρα αργότερα , την παραδώσαμε στους …. “παράγοντες” του τόπου μας , σώα και αβλαβή … Λίγο ζαλισμένη , αλλά υγιή ….
Με κοίταζε ακόμα και όταν την απομάκρυναν με ένα φορείο σκεπασμένη ελαφρά , με ένα βρεγμένο σεντόνι …
Ο κτηνίατρος έφυγε μαζί της , και πλησίασε ,εύσχημα τους δημοσιογράφους …
Κοίταξα , μαγεμένη τον φίλο μου τον ΩΡΛ :
– Ρε σύ … Είμαι … ερωτευμένη μαζί της (του είπα)
– Κι εγώ …. (μου είπε) .
– Σίλια , επειγόντως … έλα τρέχοντας στο Νοσοκομείο … Έκτακτο περιστατικό …. ξένο σώμα …
– Ξένο σώμα ;;; (πανικός για τους μη μυημένους) … Πού ; στον λάρυγγα , στην τραχεία , στους βρόγχους (στον οισοφάγο , δεν μας τρομάζει και τόσο) ;… Έρχομαι ….
– Όχι …. στο στόμα μέσα …
– Με δουλεύεις ;… τί θα πει “ξένο σώμα στο στόμα” ; Γιατί δεν το … φτύνει ;
- Δεν μπορεί … είναι καρφωμένο .
- ;;;;;….. δηλαδή ;
- Αγκίστρι ….
– Πάψε ρε … Ποιός …. μαλάκας (συγγνώμη , αλλά έτσι μιλάμε συνήθως μεταξύ μας … χαϊδευτικά) έβαλε αγκίστρι στο στόμα του ;… Και τί με βουρλίζεις με τα “επειγόντως” και “τρέχοντας” ;…. Εντάξει θα έρθω … αλλά όχι και να σκοτωθούμε …. δεν τρελλάθηκα για ένα αγκίστρι στο στόμα …. Έρχομαι …
– Έλεος Σίλια … γρήγορα …Πρόκειται για …. “επώνυμο” ασθενή και έχουν μαζευτεί εδώ , ο Νομάρχης , ο Δήμαρχος , ο Περιφεριάρχης , και ο … Μητροπολίτης (δυσδιάκριτη βρισιά , μέσα από το στόμα του) και μου τάχουν πρήξει …
– Οk , ok … έρχομαι … Γυναίκα ;
– Ναι … μάλλον …
– Τί θα πει μάλλον βρε ηλίθιε ; Υπάρχει άνθρωπος … “μάλλον γυναίκα” ;…. Τέλος πάντων . Νέα ;… γριά ;
– Πολύ γριά …. Πάρα πολύ γριά , μάλλον … Αλλά δεν το δείχνει …
– Άϊ χάσου βρε χαμένε , που με δουλεύεις Κυριακάτικα ….
– ΕΛΑ ΑΜΕΣΩΣ …
– Έρχομαι ….
——————————
Δέκα λεπτά μετά (οι αποστάσεις εδώ στην επαρχία είναι αστείες) βρισκόμουν μέσα στο χειρουργείο , αφού απομάκρυνα με τα υπολείμματα της υπομονής μου τον συρφετό των … “παραγόντων” , που είχαν μαζευτεί στον διάδρομο προς τις χειρουργικές αίθουσες .
Η …. “ασθενής” μου , ήταν μία μεγαλόσωμη Caretta caretta με αίματα στο στόμα … Ο φίλος ΩΡΛ , μαζί με έναν Κτηνίατρο κάτωχρο και κατατρομαγμένο (τρομαγμένος από τον συρφετό των “παραγόντων” που είχαν μαζευτεί και από το γεγονός ότι είχε πλήρη άγνοια) μου είπαν με ένα στόμα
– Νάρκωσέ την , να δούμε τί θα κάνουμε …
– Tρελλαθήκατε και οι δυό ; Πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω τέτοιο πράγμα … Που θα βάλω ορό .;… Που θα κάνω ενέσεις ;… πως θα την διασωληνώσω ;…
– ……..
——————————
Τότε ήταν που γύρισα και την πρόσεξα καλύτερα …. Με κοίταζε … Σας ορκίζομαι φίλοι μου … με κοίταζε … Είχε βλέμμα …. Ένα βλέμμα ικετευτικό … εμπιστοσύνης … παράκλησης …. Ελπίδας …. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ … Με κοίταζε , φίλοι μου , και ξαφνικά , ένιωσα σπουδαία , … άξια για πολλά …. χρήσιμη …. μοναδική … Ένιωσα …. Επιστήμονας ….
Μισή ώρα αργότερα , την παραδώσαμε στους …. “παράγοντες” του τόπου μας , σώα και αβλαβή … Λίγο ζαλισμένη , αλλά υγιή ….
Με κοίταζε ακόμα και όταν την απομάκρυναν με ένα φορείο σκεπασμένη ελαφρά , με ένα βρεγμένο σεντόνι …
Ο κτηνίατρος έφυγε μαζί της , και πλησίασε ,εύσχημα τους δημοσιογράφους …
Κοίταξα , μαγεμένη τον φίλο μου τον ΩΡΛ :
– Ρε σύ … Είμαι … ερωτευμένη μαζί της (του είπα)
– Κι εγώ …. (μου είπε) .
http://silia.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου