Ευνοϊκή εισήγηση για την προσφυγή της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης και την αποτροπή της αλλαγής χρήσης της αλπικής-δασικής ζώνης 1.251 στρεμμάτων στο Σέλι του ΒερμίουΜετά την προσωρινή διαταγή του Συμβουλίου της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.) για την αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης 47/2003 της Δευτεροβάθμιας Δασικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης, ακολούθησε και ευνοϊκή εισήγηση της εισηγήτριας του ΣτΕ κατά τη συζήτηση της υπόθεσης την 2-3-2005.
Πρόκειται για δημόσια έκταση που διεκδικείται από ιδιώτες και βρίσκεται στη θέση «Βολάδα» του δημόσιου δάσους Κάτω Βερμίου (Σέλι).
Η περιοχή χαρακτηρίστηκε ως δασική τόσο από τον Δασάρχη Νάουσας όσο και από την Πρωτοβάθμια Δασική Επιτροπή Ν. Ημαθίας, γιατί:- Εκτείνεται σε υψόμετρο από 1.450 μ. μέχρι 1.635 μ., κοντά στην κορυφή «Τσουκάνι» του ορεινού όγκου του Βερμίου.- Δεν καλύπτεται μεν από δασική βλάστηση αλλά περιλαμβάνει ακάλυπτες και ασκεπείς εκτάσεις του όρους Βερμίου, που χαρακτηρίζονται ως «αλπική ζώνη», (ασκεπείς εκτάσεις κάτω από κορυφές των βουνών, που έχουν συνήθως χορτολιβαδική ή και τυχόν άλλη σποραδική χαμηλή βλάστηση, η οποία εκτείνεται πάνω από τη ζώνη της δασοκάλυψης). Η ακάλυπτη αυτή έκταση του Βερμίου έχει χορτολιβαδική βλάστηση, φτέρη σε ορισμένες θέσεις και κέδρους σε ποσοστό 5% και προστατεύεται από τη δασική νομοθεσία.
Αντίθετα, η Δευτεροβάθμια Δασική Επιτροπή Θεσσαλονίκης, στην οποία προσέφυγαν οι ιδιώτες κληρονόμοι του Ι. Τόσκα, που διεκδικούν την περιοχή, έκρινε ότι από την έκταση των 1.251 στρεμμάτων τα 1.200 στρέμματα έχουν γεωργικό χαρακτήρα, πράγμα που είναι κατ’ αρχήν αντίθετο και στην κοινή λογική, να υπάρχουν δηλ. γεωργικές εκτάσεις στην αλπική ζώνη του όρους Βερμίου, σε μεγάλο μάλιστα υψόμετρο.
Η απόφαση της Επιτροπής στηρίζεται στην αντισυνταγματική διάταξη του άρθρου 1 §7 ν. 3147/2003, που ορίζει ότι εκφεύγουν του ελέγχου των δασικών υπηρεσιών όλες οι εκτάσεις που «χαρακτηρίστηκαν» ως μη δασικές από επιτροπές απαλλοτριώσεων ακόμη και πριν από τη θέσπιση του Συντάγματος του 1975.
Το σφάλμα της Επιτροπής είναι ότι, αντί να εξετάσει τη σημερινή πραγματική κατάσταση και φύση της έκτασης, ασχολήθηκε με τη «νομική προϊστορία» της περιοχής, με το γεγονός δηλ. ότι το 1957 η έκταση –παλαιός βοσκότοπος– εξαιρέθηκε υπέρ του Ιωάννη Τόσκα από την απαλλοτρίωση για αποκατάσταση των κτηνοτρόφων του Βερμίου με απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων Βέροιας.Ανεξάρτητα όμως και του ότι στην ίδια απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων του 1957 η πιο πάνω έκταση δεν χαρακτηρίζεται ως «γεωργική» αλλά «κτηνοτροφική» (θερινός βοσκότοπος), το έργο της Δασικής Επιτροπής (άρθρο 14 του Ν.998/1979) είναι να ερευνήσει το σημερινό πραγματικό χαρακτήρα της εξεταζόμενης έκτασης (δασικός – μη δασικός) και όχι τον τυχόν χαρακτηρισμό της σε μια διοικητική πράξη που έγινε πριν από 50 περίπου χρόνια.Η ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης περίπτωσης του Βερμίου την καθιστά πολύ σημαντική για την ολοκλήρωση της νομικής αντίληψης σχετικά με τη προστασία του δασικού μας πλούτου. Η επιτακτική ανάγκη για ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος επιβάλλει σταθμίσεις με γνώμονα το συμφέρον της ολότητας και τη λήψη υπόψη παραμέτρων, όπως είναι τα όρια του οικοσυστήματος και η αναγκαία συνοχή όλων των ιδιαίτερων μορφών του.Βρισκόμαστε σε αναμονή, λοιπόν, για την επίσημη κρίση του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου, το οποίο πιθανότατα θα παραπέμψει το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας του δασοκτόνου νόμου 3147/2003 στην ολομέλεια του ΣτΕ.Με την προσφυγή αυτή η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης συνεχίζει τις νομικές παρεμβάσεις της και σε άλλες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, πέραν των πρωτοβουλιών της για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική (Σέιχ Σου, Κισσός, Σιθωνία, Κασσάνδρα κ.ά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου