- Ημερομηνία αφής: 17 Ιουλίου 1948
- Χρώμα δάδας: ασημί
- Ύψος δάδας: 46.8 εκ.
- Βάρος δάδας: 960 γρ
- Αριθμός δαδών: 1720
- Αριθμός λαμπαδηδρόμων: 1.416
- Πρώτος λαμπαδηδρόμος: Κώστας Δημητρέλης (στρατιώτης)
- Τελευταίος λαμπαδηδρόμος: John Mark
- Χώρες που διήνυσε: Ελλάδα, Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο, Μ.Βρετανία
- Χιλιόμετρα που διήνυσε: 3.365
Όταν
η Ολυμπιακή Φλόγα άναψε στην αρχαία Ολυμπία κάτω από δρακόντεια μέτρα
ασφαλείας, ευθύνη του στρατού και με πρωθιέρεια (Μαρία Αγγελακοπούλου)
και πρώτο λαμπαδηδρόμο (Κώστας Δημητρέλης) της στιγμής, πήρε το δρόμο
για το λιμάνι του Κατάκωλου, αφού ούτε σκέψη υπήρχε να ταξιδέψει στην
Αθήνα.
Ο εμφύλιος πόλεμος συνεχιζόταν στην Ελλάδα.
Εκεί λοιπόν, στο Κατάκωλο, το ιερό φως περίμενε το πολεμικό πλοίο «Άστιγξ» με κυβερνήτη τον Α. Γκιώνη.
Ο τελευταίος έλαβε την Ολυμπιακή Φλόγα από τα χέρια του σημαιοφόρου του πολεμικού ναυτικού Μάνου και στη γέφυρα του πλοίου άναψε συμβολικά φανούς.
Το «Άστιγξ» απέπλευσε με προορισμό την Κέρκυρα και κατέληξε στο λιμάνι της Λευκίμμης , όπου ο ναύτης Βλαχόπουλος την μετέφερε με άκατο στην ξηρά και την παρέλαβε ο επίσης ναύτης Νίκος Καντάς.
Χιλιάδες κάτοικοι έραναν με λουλούδια τον λαμπαδηδρόμο.
Τη φλόγα θα μετέφερε στη συνέχεια το πολεμικό πλοίο του βρετανικού ναυτικού «Γουάιτ Σαντ Μπέι» με κυβερνήτη τον κ. Μπρόντερς, που θα έπλεε προς το Μπάρι της Ιταλίας.
Ο Μπρόντερς κρατώντας την Ολυμπιακή Φλόγα μέσα σε αρχαία λυχνία που είχε δωρίσει στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή το εθνικό αρχαιολογικό μουσείο, είπε στον λόγο του, λίγο μετά την παραλαβή:
«Η Μ. Βρετανία θα διατηρήσει άσβεστη τη φλόγα, την ελληνική φλόγα, που συμβολίζει το πάθος της ένωσης των λαών, των πέντε ηπείρων και των πέντε ωκεανών».
Ωστόσο, στην Ιταλία, υπήρξαν προβλήματα.
Η απόπειρα δολοφονίας του ηγέτη του κομουνιστικού κόμματος Παλμίρο Τολιάτι, στις 14 Ιουλίου 1948, προκάλεσε γενική απεργία εργαζομένων στην γειτονική χώρα και η Ολυμπιακή Φλόγα διήνυσε την Ιταλία με φύλαξη του στρατού.
Δημιουργός της Ολυμπιακής δάδας ήταν ο Βρετανός Ράλφ Λάβερς.
Ο εμφύλιος πόλεμος συνεχιζόταν στην Ελλάδα.
Εκεί λοιπόν, στο Κατάκωλο, το ιερό φως περίμενε το πολεμικό πλοίο «Άστιγξ» με κυβερνήτη τον Α. Γκιώνη.
Ο τελευταίος έλαβε την Ολυμπιακή Φλόγα από τα χέρια του σημαιοφόρου του πολεμικού ναυτικού Μάνου και στη γέφυρα του πλοίου άναψε συμβολικά φανούς.
Το «Άστιγξ» απέπλευσε με προορισμό την Κέρκυρα και κατέληξε στο λιμάνι της Λευκίμμης , όπου ο ναύτης Βλαχόπουλος την μετέφερε με άκατο στην ξηρά και την παρέλαβε ο επίσης ναύτης Νίκος Καντάς.
Χιλιάδες κάτοικοι έραναν με λουλούδια τον λαμπαδηδρόμο.
Τη φλόγα θα μετέφερε στη συνέχεια το πολεμικό πλοίο του βρετανικού ναυτικού «Γουάιτ Σαντ Μπέι» με κυβερνήτη τον κ. Μπρόντερς, που θα έπλεε προς το Μπάρι της Ιταλίας.
Ο Μπρόντερς κρατώντας την Ολυμπιακή Φλόγα μέσα σε αρχαία λυχνία που είχε δωρίσει στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή το εθνικό αρχαιολογικό μουσείο, είπε στον λόγο του, λίγο μετά την παραλαβή:
«Η Μ. Βρετανία θα διατηρήσει άσβεστη τη φλόγα, την ελληνική φλόγα, που συμβολίζει το πάθος της ένωσης των λαών, των πέντε ηπείρων και των πέντε ωκεανών».
Ωστόσο, στην Ιταλία, υπήρξαν προβλήματα.
Η απόπειρα δολοφονίας του ηγέτη του κομουνιστικού κόμματος Παλμίρο Τολιάτι, στις 14 Ιουλίου 1948, προκάλεσε γενική απεργία εργαζομένων στην γειτονική χώρα και η Ολυμπιακή Φλόγα διήνυσε την Ιταλία με φύλαξη του στρατού.
Δημιουργός της Ολυμπιακής δάδας ήταν ο Βρετανός Ράλφ Λάβερς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου