Ομολογία του Πλατάνου της Παλιάς Μητρόπολης

Η μακροζωία είναι καλή και όλοι προσπαθούν να ζήσουν περισσότερα χρόνια.

Έτσι δίνεται η ευκαιρία να ζήσεις διάφορες καταστάσεις. Άλλες χαρούμενες και ευχάριστες και άλλες δυσάρεστες όπως έχω ζήσει κι εγώ, ο γεροπλάτανος.

Πέρασαν πολλά χρόνια, αιώνες. Είχα και εγώ καλή και ωραία κορμοστασιά και είναι αλήθεια καμάρωνα όπως κάνετε και εσείς οι άνθρωποι.

Στα πελώρια χοντρά κλαδιά μου φιλοξενήθηκαν κτίζοντας τις φωλιές τους πολλά και διάφορα πουλιά.

Κάθε σούρουπο που μαζευόταν στις φωλιές τους άρχιζαν τα κελαηδήματα όπως σε συναυλία λες και ευχαριστούσαν τον δημιουργό τους.

Μια μέρα άλλαξε το κελάηδημά τους που έμοιαζε με μοιρολόι και κλάμα.

Δεν πέρασε πολύς χρόνος και αισθάνθηκα ένα βάρος στο χονδρό και μεγάλο κλαδί μου.

Τι ήταν;

Οι αλλόθρησκοι είχαν πιάσει τον Μητροπολίτη της πόλης μου Άγιο Αρσένιο ο οποίος λειτουργούσε μέσα στον Ιερό Ναό και τον κρέμασαν στο κλαδί μου. Εγώ δεν μπόρεσα να προσφέρω καμία βοήθεια.

Μετά από αυτό το δυσάρεστο γεγονός άρχισαν και οι ένοικοί μου τα πουλιά σιγά-σιγά να με εγκαταλείπουν.

Στην βόρεια πλευρά του Ιερού Ναού έκτισαν ένα μιναρέ.

Ο θυμός και η οργή μου ήταν μεγάλη, που πολλές φορές ήθελα με τα κλαδιά μου (που φτάνανε μέχρι εκεί) να καταστρέψω όλα τα πρόσθετα κτίσματα. Αλλά έκανα υπομονή και πίστευα πως κάποτε με καιρούς θα λειτουργήσει με ορθόδοξους ιερείς.

Τα χρόνια περνούσαν και ο Ιερός Ναός άλλαξε πολλές χρήσεις.

Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η επιμελητεία των Ενόπλων Δυνάμεων αποθήκευσε τρόφιμα για το στρατό. Έκαναν συσσίτια σε απόρους.

Με την ομαλοποίηση της κατάστασης έγινε πραγματικά μία κυψέλη από μικρά παιδιά, μαθητές Γυμνασίου, τις λεγόμενες "Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες" (Χ.Μ.Ο.) και μεγαλύτερους που ήταν στη "Χριστιανική Ένωση Εργαζομένων Νέων" (Χ.Ε.Ε.Ν.). Σε ένα διπλανό κτίσμα στεγαζόταν η Λέσχη των Προσκόπων.

Άκουγα τις γλυκές φωνούλες  από το προαύλιο και η χαρά μου ήταν απεριόριστα μεγάλη.

Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια γέρασα κι εγώ, έφερε πολλές πληγές το σώμα μου, αλλά με την υπομονή και το κουράγιο που επέδειξα έφθασα μέχρι σήμερα για να δω τον ευπρεπισμό του Ιερού Ναού και η χαρά μου έγινε ακόμη μεγαλύτερη.

Άρχισε σιγά-σιγά να ομορφαίνει η περιοχή, γι’ αυτό, φροντίστε και εμένα τον γεροπλάτανο να ζήσω να χαρώ με εσάς και εσείς μαζί μου.

Και μην ξεχνάτε:

Είμαι ένα κομμάτι της ιστορίας σας.

Ο πλάτανος της Παλιάς Μητρόπολης

Αδάμ Δ. Θεοδωρίδης

(Αναγνώστης - Μετοχίτης)