Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Αντώνης Σουσάμογλου. Και βιολιστής και τραγουδοποιός




Το "πρώτο βιολί" της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης δοκιμάζει τις δυνάμεις του με ροκ και τζαζ αυτοσχεδιασμούς.


Οι κριτικοί τον έχουν χαρακτηρίσει βιολιστή υψηλής μουσικής ευφυΐας, βιολιστή με άποψη. Ο Αντώνης Σουσάμογλου, ο εξάρχων βιολιστής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, μόλις πρόσφατα μας αποκάλυψε και μια άλλη πτυχή, αυτή του τραγουδοποιού, ξαφνιάζοντας ίσως κάποιους. Μοιράζεται με τον επί σειρά ετών φίλο του Φαίδωνα Καλοτεράκη τον δίσκο "Don't mind the gap!". Παρά τον αγγλικό τίτλο του, περιλαμβάνει 14 ελληνόφωνα τραγούδια με ηλεκτρικές κιθάρες και κουαρτέτα εγχόρδων, με ροκ ηχοχρώματα και τζαζ αυτοσχεδιασμούς. "Γράφω τραγούδια από τα δεκαπέντε μου και πάντα ήταν κάτι που υπήρχε στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου", λέει ο Αντώνης Σουσάμογλου, προσθέτοντας ότι αποφάσισε να πάρει το ρίσκο να μοιραστεί αυτό το προσωπικό του κομμάτι. Γνωρίζει ότι δεν εκλείπουν τα στεγανά ανάμεσα στους δύο μουσικούς κόσμους. "Ο χώρος της κλασικής μουσικής διαθέτει μια αίγλη. Κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ακόμη σαν κάτι λιγότερο σοβαρό το να γράφει κανείς τραγούδια. Για μένα η τραγουδοποιία είναι εξίσου σοβαρή δουλειά. Από την άλλη, στο χώρο της ελαφράς μουσικής υπάρχει μια αίσθηση ότι οι μορφωμένοι μουσικοί είναι ανέμπνευστοι, ζουν έξω από τον κόσμο. Η σωστή μόρφωση ποτέ δεν μπορεί να ευνουχίσει τη δημιουργικότητα. Οι άνθρωποι που έχουν μια ουσιαστική σχέση με τη μουσική έχουν και υψηλό κριτήριο και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να δεχθούν εύκολα τη σαβούρα που θα τους προσφέρουν", σημειώνει και αποσαφηνίζει: "Δεν νομίζω ότι έχω προδώσει τίποτα. Αισθάνομαι ότι κάνω κλασική μουσική με την ίδια αγάπη, το ίδιο πάθος και υπευθυνότητα όπως και πριν. Κάνω επίσης και τραγούδια με το ίδιο πάθος που είχα πριν".

Ο δίσκος κατάφερε να τελειώσει από… μόνος του ανάμεσα σε μετακομίσεις, χωρισμούς, παιδιά και διδακτορικά των δύο δημιουργών του. "Προσπαθούσαμε με τον Φαίδωνα να βρούμε κενά σε διακοπές, σε σύντομα ταξίδια μας, για να βρούμε χρόνο να ηχογραφήσουμε. Έχουν περάσει επτά χρόνια!". Τον δίσκο "βάφτισε" ένα παλαιότερο τραγούδι του Φαίδωνα Καλοτεράκη. "Σχετίζεται με τις ανθρώπινες σχέσεις, προτρέπουμε να πάρει κανείς ρίσκο να αφεθεί σε έναν άνθρωπο. Αυτό ταυτόχρονα λειτουργεί και στη μουσική". Αν και ομολογεί ότι η μεγαλύτερη δυσκολία του είναι να περιγράψει τη μουσική του, μας δίνει το στίγμα της. "Είναι η ροκ και η τζαζ μουσική μέσα από τα μάτια ενός κλασικού μουσικού".

Μέσα από αυτόν, μας δείχνουν τι μπορεί να συμβεί… περνώντας απέναντι.

Ο λόγος αυτής της μικρής παρουσίασης είναι στο γεγονός ότι ο Αντώνης Σουσάμογλου είναι από την μητέρα του Βεροιώτης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: