Με αρχιερατική μεγαλοπρέπεια γιορτάστηκε και φέτος την Κυριακή 3 Γενάρη 2010 η μνήμη του Όσιου Σεραφείμ του Σάρωφ, προστάτη των χιονοδρόμων ορειβατών, στον οποίο και είναι αφιερωμένη η εκκλησία του Εθνικού Χιονοδρομικού Κέντρου Σελίου.
Προεξάρχοντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας κ.κ. Παντελεήμονος, που συνοδευόταν από ιερείς, η θεία λειτουργία πραγματοποιήθηκε παρουσία αρκετού κόσμουστη πλειοψηφία νεαρών χιονοδρόμων που διανυκτέρευαν στα καταφύγια και καταλύματα της περιοχής, οι οποίοι με κατάνυξη παρακολούθησαν τη λειτουργία.
Ο μεγάλος ερημίτης και ασκητής τού Σαρώφ, αποτελεί μαζί με τούς οσίους Θεοδόσιο και Σέργιο την κορυφή τής πνευματικότητας της ρωσικής Εκκλησίας. Ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, γεννήθηκε στην πόλη Κούρσκ της Ρωσίας από θεοσεβείς και εύπορους γονείς, τον Ισίδωρο, που ήταν έμπορος και την Αγάθη Μοσνίν, στις 19 Ιουλίου 1759. Το πρώτο του όνομα ήταν Πρόχορος. Σε ηλικία τριών ετών έχασε τον πατέρα του και η ευλαβική μητέρα του, του μετέδωσε τη χριστιανική ευσέβεια και την αγάπη στη λειτουργική ζωή. Σε ηλικία 10 ετών μελετούσε τις θείες Γραφές και έδειχνε εξαίσια προσωπικότητα. Υπέφερε από επικίνδυνη αρρώστια, που θαυματουργικά θεραπεύτηκε από την Παναγία, την οποία αποκαλούσε «Χαράν τής χαράς ημών». Δέκα επτά ετών εγκατέλειψε τον κόσμο και κατέληξε σε μια Μονή στην έρημο του Σάρωφ. Στο 27ο έτος της ηλικίας του, στις 18 Αυγούστου 1786, αξιώθηκε να καρεί μοναχός με το όνομα Σεραφείμ. Μετά ενάμιση χρόνο έγινε ιεροδιάκονος και το 1793, 35 χρονών, χειροτονήθηκε ιερομόναχος. Λίγο αργότερα εγκατέλειψε το κοινόβιο και άρχισε αυστηρή πνευματική ασκητική ζωή, σε ασκητήριο βαθιά στην έρημο του Σάρωφ. Για τους υψηλούς του αγώνες και τη θεάρεστη ζωή του, αξιώθηκε από τον Θεό το χάρισμα της διορατικότητας και της θαυματουργίας. Η υπερούσια ζωή του άφησε εποχή, ιδιαίτερα στη Ρωσία. Δίδαξε και έφερε στο δρόμο της σωτηρίας πολλούς. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, η απέραντη αγάπη που έτρεφε στα πλάσματα του Θεού και ιδιαίτερα στον άνθρωπο, καθώς επίσης και η χωρίς όρια ταπεινοφροσύνη του. Βρέθηκε νεκρός στο κελί, γονατισμένος με σταυρωμένα τα χέρια σε στάση προσευχής και με προσηλωμένα τα μάτια του στην εικόνα της Θεοτόκου την Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 1833, σε ηλικία 74 ετών. Και μετά τη μακάρια κοίμησή του, ο όσιος Σεραφείμ επιτελούσε θαύματα και θεράπευε όλους, όσοι με πίστη απευθύνονταν σ' αυτόν. Στις 19 Ιουλίου 1903, έγινε πανηγυρική ανακήρυξή του σε Άγιο, παρουσία του τότε Τσάρου, της Τσαρίνας, πολλών μελών της τσαρικής οικογένειας και χιλιάδων λαού. Την ήμερα αυτή έγιναν πολυάριθμες θεραπείες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου