Μετάλλια στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς και οικονομική ανάπτυξη πάνε μαζί!

Ο καλύτερος οδηγός για επιτυχίες και μετάλλια στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες είναι η ισχυρή οικονομία μιας χώρας.

Μοιάζει πολυφορεμένο κλισέ στις μέρες της οικονομικής κρίσης και από αθλητικής απόψεως, αρκετά κυνικό.

Πλην όμως, δεν παύει να είναι πραγματικό: Για να φτιάξεις μια ομάδα που θα διακριθεί σε Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες απαιτούνται πολλά χρήματα.

Χρειάζεται προσέλκυση αθλητών από μέρη μακρινά, όπου έχουν μάθει να εξασκούνται με τα συγκεκριμένα σπορ κι ακόμη εξοπλισμός και ειδικοί χώροι προπόνησης, που δεν υπάρχουν παντού όπως για τα αθλήματα του στίβου, το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ.

Ο Νικ Κολάς της ConvergEx σχολιάζει: Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες δίνουν το στίγμα της σχέσης μεταξύ των υψηλών -επιπέδου πρωταθλητισμού- αθλητικών επιδόσεων και της οικονομικής προόδου και ευμάρειας ανεπτυγμένων και αναδυόμενων αγορών της υφηλίου.

Ο Κολάς στηρίζει τη διαπίστωσή του στον πίνακα μεταλλίων από την παρθενική διοργάνωση Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων το χειμώνα του 1924 στο Σαμονί της Γαλλίας μέχρι και σήμερα.

Η Ιαπωνία, για παράδειγμα, δεν κατέκτησε κανένα μετάλλιο στις διοργανώσεις του 1928, του 1932 και του 1936 και πήρε το πρώτο της μετάλλιο -ασημένιο- το 1956, όταν η οικονομία της χώρας είχε επουλώσει τις πληγές που δημιούργησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.

Αντίστοιχα, από την εποχή του πολέμου της Κορέας και μετά, η αποστολή της χώρας δεν πήρε κανένα μετάλλιο μέχρι και το 1992, αλλά έφτασε τα 14 μετάλλια το 2010 στο Βανκούβερ.

Η Κίνα, με τη μαζική και ραγδαία οικονομική ανάπτυξη, αν και δεν είναι χώρα που παραδοσιακά διακρίνεται στα χειμερινά σπορ, αρχίζει σιγά-σιγά να βρίσκει το δρόμο προς το βάθρο, με πολλούς Κινέζους αθλητές να είναι φαβορί για τους Αγώνες του Σότσι.

Ο Κολάς συσχετίζει και την πορεία των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών με την οικονομική ανάπτυξη. Τα χρόνια μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λέει, οι ΗΠΑ συναγωνίζονταν σε μετάλλια τη Φινλανδία και τη Νορβηγία, στις δεκαετίες του '60 και του '70 έφθασαν σε συγκρίσιμο αριθμό μεταλλίων με τη Γερμανία και αργότερα με τη Σοβιετική Ένωση, την έτερη μεγάλη δύναμη της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, για να κυριαρχήσουν μόνοι μετά την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος.

Αντίστοιχα, οι Ρώσοι παρατηρούν ανάκαμψη στις επιδόσεις των αθλητών του στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά τη βελτίωση των στοιχείων της εθνικής τους οικονομίας.