Εκλεκτοί προσκεκλημένοι
Κορυφαία στιγμή για την Τοπική Αυτοδιοίκηση αυτή, της συνάντησης των ανθρώπων που θήτευσαν για 90 χρόνια και 10 μήνες στο Δήμο της Βέροιας.
Είμαστε εδώ άνθρωποι, που θητεύσαμε σε διαφορετικές εποχές , με διαφορετικές συνθήκες.Με διαφορετικές καταστάσεις στο γενικότερο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Με διαφορετικό εύρος αρμοδιοτήτων.Διαφορετικούς προύπολογισμούς.Διαφορετικά μέσα επίτευξης στόχων.
Με διαφορετικό μέγεθος ορίων πόλης και πληθυσμού.
90 χρόνια είναι πολλά. Κι η ζωή αλλάζει.
Οι εποχές ταχύτατα αλλάζουν.
Οι εξελίξεις ταχύτατα διαμορφώνουν ριζικά το δημοτικό τοπίο.
Δημοτικοί Κώδικες που εξελίσσονται, θέτουν νέους όρους λειτουργίας κι αλλάζουν την Αυτοδιοίκηση σημαντικά....
Προσωπικό που αυξάνεται κι εξειδικεύεται
Κτίρια και μέσα που πολλαπλασιάζονται κι εκσυγχρονίζονται.
Και στο επίκεντρο όλων αυτών: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ο πολίτης που δέχεται την παροχή υπηρεσιών και ο πολίτης που προσφέρει υπηρεσίες.
Στο επίκεντρο όλων αυτών: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Τα πρόσωπα που σημάδεψαν την πορεία αυτής της χαρισματικής , ιστορικής μας πόλης.
Αυτοί που αποφάσιζαν κι αποφασίζουν όλα αυτά τα χρόνια σωστά ή λάθος.
Αυτοί που την ομόρφυναν ή της χαράκωσαν το όμορφο πρόσωπο απερίσκεπτα.
Αυτοί που της δώσανε αναπτυξιακή πνοή ή την καταδίκασαν στη στασιμότητα.
Αυτοί που άδραξαν ευκαιρίες αγωνιζόμενοι να την υπηρετήσουν κι αυτοί που τις αγνόησαν.
Η Ιστορία, αθόρυβα, όμοια με τυπικό γραφειοκράτη που δεν σηκώνει κεφάλι απ΄τα κιτάπια του γράφτηκε. Και συνεχίζει και θα συνεχίζει να γράφεται.
Σήμερα δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε ανθρώπους κι εποχές.
Δεν θα τιμήσουμε και δεν θα υποτιμήσουμε κανέναν.
Δεν θα απονείμουμε βραβεία και επαίνους.
Ό,τι γράφτηκε στο βιβλίο της τοπικής Ιστορίας, γράφτηκε και δεν αλλάζει.
Θα θυμηθούμε όμως.
Ακούγοντας ονόματα και θητείες, θα θυμηθούμε εποχές και καταστάσεις. Έργα θετικά κι απώλειες.
Κι επιτρέψτε μου να πω, πως αν αφήσω στην άκρη τη Δήμαρχο και κρατήσω για μια στιγμή μόνο τη δημοσιογράφο, νοιώθω καλά που αυτή η έρευνα γίνεται στη θητεία μας.
Μια πολύ δύσκολη δουλειά που ευχαριστώ θερμά όσους κόπιασαν για να γίνει πραγματικότητα.
Γιατί τους Δήμαρχους των 90 ετών τους βρίσκεις εύκολα μιας και αναγράφονται όλων τα ονόματα στη μαρμάρινη πλάκα του όμορφου Δημαρχείου μας. Τους απογόνους όμως των παλαιοτέρων πώς να τους βρείς;
Κι αυτό, έχει τη λιγότερη σημασία.
Τους δημοτικούς συμβούλους, που 90 χρόνια θήτευσαν σ΄αυτό το Δήμο, έτσι ή αλλιώς, πώς να τους βρείς όλους ή αν δεν ζούν τους απογόνους τους;
Ευχαριστώ θερμά, εκ μέρους της πόλης, όσους κάθισαν γύρω απο το τραπέζι κι έπιασαν να ξετυλίξουν το κουβάρι της μνήμης.
Ατέλειωτες συζητήσεις για να ολοκληρωθεί-όσο ολοκληρώθηκε- η καταγραφή:
«Άραγε ποιός ήτανε ο τάδε σύμβουλος; Μάλλον ήταν απ’ το Τσερμένι. Όχι , όχι τον μπερδεύεις, είναι συνωνυμία με κείνον που καθότανε πιό πάνω απο τα ΚΤΕΛ. Χρεώσου το εσύ για να ρωτήσεις τον γιό του τάδε σύμβουλου που ήταν στον ίδιο συνδυασμό....»
Ατέλειωτη αναζήτηση που προχώρησε σε πάρα πολύ σημαντικό βαθμό.
Κι ένα θερμό ευχαριστώ, γιατί ανταποκρίθηκαν αμέσως στο κάλεσμα του Δήμου και δούλεψαν ακούραστα, στον Θωμά Γαβριηλίδη, τον Γιώργο Καλογήρου, την Ευαγγελία Ορές-Παπαχαραλάμπους, τον Παύλο Πετρομελίδη κι όλους τους συνεργάτες μου που βοήθησαν σ΄αυτήν την κοπιαστική αναζήτηση.
Αυτή η ιστορική καταγραφή πρέπει να συνεχιστεί μέχρι να ολοκληρωθεί πλήρως -αν είναι δυνατόν αυτό- γιατί είναι χρέος μας απέναντι στην δημοτική μας Ιστορία.
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι.
Νοιώσαμε συχνά τα ίδια συναισθήματα που γεννά η αγωνία για την επίτευξη του στόχου, η ικανοποίηση της επιτυχίας κι η απογοήτευση της αποτυχίας.
Ένας διαρκής αγώνας, σκληρός κι «ανθυγιεινός» όπως συνηθίζω να λέω εγώ είναι η θητεία. Αψιμαχίες, αβρότητες, ανταγωνισμοί, σκληρή κριτική, κόντρες για σημαντικά κι ασήμαντα, αλήθειες και ψέματα, οράματα ενάντια στη γραφειοκρατία ή γραφειοκρατία κατά των οραμάτων μας, σ’ έναν κόσμο που φυσικά, δεν είναι και δεν ήταν ποτέ αγγελικά πλασμένος.
Λάθη, αλλά και σωστές και φωτισμένες αποφάσεις, στιγμές ευτυχείς και ατυχείς με κοινό άξονα μιά πόλη.
Τη δική μας πόλη. Τη δική μας Βέροια, που μας ενώνει όλους. Είτε κάναμε το σωστό απέναντί της κι απέναντι στους πολίτες της, είτε όχι.
Σήμερα, ξαναλέω κλείνοντας, - κι ευχαριστώ για την υπομονή σας- ίσως προσθέσαμε μια τόση δα ψηφίδα στην καταγραφή της τοπικής Ιστορίας.Της Ιστορίας μιας πόλης που μας εκπλήσσει διαρκώς.
Γιατί αυτή η πόλη είναι ένας αμύθητος θησαυρός!!
Ένας θησαυρός, που δεν καταφέραμε ακόμη να τον εκμεταλλευτούμε ή να τον αναδείξουμε σ’ όλο του το μεγαλείο.
Οι προκλήσεις είναι πολλές. Όσες κι οι δυσκολίες.
Μήπως όμως αυτό δεν μας σαγήνευσε τους περισσότερους και μας κατέστησε... «θητεύσαντες»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου