Ήταν ένα παιχνίδι που ξεκίνησε με το χειρότερο δυνατό τρόπο για την Ελλάδα. Άθλια πατήματα στο γήπεδο, ανοιχτή άμυνα και ένα γκολ από τους Πολωνούς. Με αναγκαστική αλλαγή του Αβραάμ Παπαδόπουλου που τραυματίστηκε. Και το ημίχρονο να τελειώνει με τον Παπασταθόπουλο να φεύγει από το γήπεδο μετά από μία εντελώς άδικη απόφαση του Ισπανού διαιτητή. Κοινώς ήταν ένα από τα παιχνίδια που τα παρατάς στο ημίχρονο και γυρίζεις να δεις το δελτίο ειδήσεων. Δεν ήταν έτσι.
Στο δεύτερο ημίχρονο τα πάντα άλλαξαν, ανατράπηκαν με έναν τρελό ελληνικό τρόπο. Ο Σαλπιγγίδης, που μπήκε ως αλλαγή, ισοφάρισε. Η εθνική έπαιζε με δέκα παίκτες, αλλά άρχισε να βλέπει τους Πολωνούς στα μάτια. Ο Σάλπι κέρδισε πέναλτι που έστειλε τον τερματοφύλακα της Πολωνίας έξω με κόκκινη κάρτα. Όμως ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας απέκρουσε το κακοχτυπημένο πέναλτι του Καραγκούνη. Και σαν μην έφτανε αυτό, ακυρώθηκε και ένα γκολ της εθνικής ως offside-μάλλον οριακό.
Τι μένει από όλα αυτά; Πίκρα; Νεύρα; Ανακούφιση; Μάλλον όλα μαζί με ένα μικρό θετικό πρόσημο στο τέλος αφού, έτσι όπως ξεκίνησε ο αγώνας, τα πράγματα έδειχναν να οδηγούνται σε ένα πρόωρο ναυάγιο. Έχουμε δρόμο. Και ελπίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου