Πολυαγαπημένε μου αξάδελφε Ντώνα,
Ήθελα να σε φχαριστήσω για την πρόσκληση που μέστειλες να έλθω με τη συμβία μου στην ημερήσια εκδρομή που έκανε ο Σύλλογος Βλάχων Νάουσας στο χωριό Ιεροπηγή Καστοριάς.
Τα συγχαρητήριά μου στο διοικητικό συμβούλιο για την πρωτοβουλία αυτή με την οποία απλοί συνδρομητές του Συλλόγου ή όχι με ελάχιστα χρήματα απόλαυσαν ένα ωραίο ταξίδι.
Εύχομαι και άλλοι σύλλογοι να ακολουθούν τέτοιο σύστημα, ώστε ο απλός πολίτης να γνωρίζει τα ωραία μέρη της χώρας μας, χωρίς πολλά έξοδα.
Δεν ξεχωρίζω κανέναν του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Βλάχων Νάουσας, όλοι ήταν υπέροχοι.
Το χωριό Ιεροπηγή, όταν φτάσαμε, με συγκίνηση πάραυτα και τόσο πολύ, που παραλίγο να κλάψω (δάκρυσα βεβαίως λίγο), θες από το τοπίο, θες η εξωτερική όψη της εκκλησίας με το παράξενο καμπαναριό, θες από τον ωραίο τρόπο καλωσορίσματος των κατοίκων, θες από το εσωτερικό του ναού με την κρύπτη, ενώ το ξέρεις πάρα πολύ καλά ότι πιστεύω μεν αλλά τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη.
Μπράβο σε όλους σας. Και τώρα στα καθημάς και ιδιαιτέρως.
Γιατί ρε Ντώνα οι θκιές μας οι γναίκες ήταν σφικτές με τη μας; Με το που κίνσαμι απτη Νιάγουστα, όλο προσέχετε, να φοράτε τα μπουφάν σας, μη κρυώσετε. Και κείνος ο οδηγός ο βλοημένος το είχε το ερπορδίσιον στο φουλ. Αυτές όμως αφού μας έβαναν να κάτσουμι πίσου στου πούλμαν, κάθησαν μπρουστά σιμά στουν ουδηγό γιατί αντραλίζουνταν.
Φτάσαμ’ στη Σιάτιστα κι αρχίνηψαν να γαργαλιούντι να πάρουν γούνις. Τί κρίμα που είνι αρέ ξάδερφε να σκουτώνουν ένα ζώου, για να ντύσουν άλλου ζώου κι να πληρώσει τη ζημιά τρίτου ζώου!!! Συμφωνείς;
Ευτυχώς ήταν μεγάλη γιορτή κείνη τη μέρα κι έτσι ου Θιός μας αλυπήθκιν κι είχιν τα μαγαζιά κλειστά.
Παραγγειλάμι στη Σιάτιστα, αφού ήταν προυΐ ακόμα, καφέδις. Άπλουσεις ισύ του χερ να πάρς κανά κουλουράκι που συ πρόσφιρεν η διπλανιάς κι τότις η θκιάσ η κυρά που είντιν αυστηριά σα δισπότης την ώρα που θελ κάτι κι συνουέται μι τα μάτια, συ αγριοκοιτάει, συ κόβεται η φόρα μαζώνεις του χερ, η διπλανιά σ επιμένει μα που εσύ, τολμάς; Μετά ποιος μας γλυτώνει;
Άλλη φορά άμα με καλέσεις για εκδρομή, να πααίνουμι μαναχοί, μούγκι ημείς. Άμα θελν αυτές, ας πααίνουν με την κλησιά κι τουν παπά της νουρίας τους. Αυτοί φτιάχνουν συχνά πυκνά ικδρουμές σι κλησιές κι μουνές.
Στου γλέντι όμως μι τα κλαρίνα, τις φχαριστήθηκαν τις συμβίες μας. Χόρευαν οι νυφάδες μι μιράκι λες κι τσίχαμι καταπιεσμένες όπως στουν στρατό κανάν καιρό. Μένα μέφυγαν κι κάτι δικάρκα εβρά στα κλαρίνα μαναχά τς χουρίς να τα πάρου χαμπάρι, αμά χαλάλι τσ.
Εκεί που θύμουσα πουλύ μι την θκιάμ, ήταν όταν πήγαμι το απόγιωμα στην πόλη της Καστοριάς ντεμέκ για καφέ. Ήθηλιν ναγουράσει παντούφλις για τσαδιρφές της κι πήγιν ακρυφά απτη μένα. Ήντιν κουντή κι ισχνή, πότι γλύστρησιν, πότι έφυγιν, δεν πήρα χαμπάρι.
Άμα την είδα ιγώ μητά μι μία νάϋλον σακκούλα σκούρια για να μη φαίνιτι τίπουτα κι να χαζεύει κατά τη λίμνη μιριά σαν χαζουρουτηυμένη, την αρουτάω τί ψούνσεις μαρή; Ιά πήρα ιένα ζιυγάρι παντούφλις για τη μένα. Τί λες μαρή χαζιά, πότι τς χάλασες τς άλλις απού αγόρασεις προτού δύου μήνους πού ήρθαμι ιδώ με τς κουμπάροι μας; Ξέχασις που αγόρασις κι γα τη θειά σ’ κι συ είπα, πάρει μαρή κι για την αδιρφή μ γιατί είντιν φτουχειά κι μείπις ότι δεν είντιν φτουχειά, είνι τσιγκούνα κι μούγκιψα. Αμά γιατί με δουλεύεις τώρα; Έτσι που λες Αντώνη μ. Οι γυναίκες έχουν δικό τους κώδικα. Τα εμά εμά και τα εσά εμά. Πού να τολμήσεις να τις κάνεις παρατήρηση. Δεν το ξεχνούν ποτέ. Αυτές είναι σα τις γάτες, ενώ εμείς σα τα σκυλιά.
Θυμάσαι το σκυλί σου τον Όσκαρ; Τον μάλωνες τούδινες και καμμιά, αμά αυτός έσκυβιν του κιφάλιτ. Δίκιου εχ του αφιντικό έλιγιν μέσατ. Χτύπα άμα θες καμμία γάτα. Μιτά απού χρόνια θα του θυμάτι κι θα βρει την ευκαιρία να σι γρατζουνίσει. Δώσε της μία πέστροφα ή μία τσιπούρα να φάει, θα το φχαριστηθεί. Μιτά από κιρό θα θυμάτι μόνο το ξύλο, μόνο ότι την έδειρες. Έτσι κι οι γναίκις. Δεν θυμούντ τα τόσα καλά, αμά το ένα και αυτό κατά λάθος αν είνι κακό.
Αγαπητέ Ντώνα σε παραζάλισα. Την άλλη φορά άμα κάμει ο Σύλλογος Βλάχων Νάουσας εκδρομή είμαι και γω μέσα και μετά θα σε γράψω τις εντυπώσεις μου σε έναν τεσκερέ.
Τα συγχαρητήριά μου στο διοικητικό συμβούλιο για την πρωτοβουλία αυτή με την οποία απλοί συνδρομητές του Συλλόγου ή όχι με ελάχιστα χρήματα απόλαυσαν ένα ωραίο ταξίδι.
Εύχομαι και άλλοι σύλλογοι να ακολουθούν τέτοιο σύστημα, ώστε ο απλός πολίτης να γνωρίζει τα ωραία μέρη της χώρας μας, χωρίς πολλά έξοδα.
Δεν ξεχωρίζω κανέναν του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Βλάχων Νάουσας, όλοι ήταν υπέροχοι.
Το χωριό Ιεροπηγή, όταν φτάσαμε, με συγκίνηση πάραυτα και τόσο πολύ, που παραλίγο να κλάψω (δάκρυσα βεβαίως λίγο), θες από το τοπίο, θες η εξωτερική όψη της εκκλησίας με το παράξενο καμπαναριό, θες από τον ωραίο τρόπο καλωσορίσματος των κατοίκων, θες από το εσωτερικό του ναού με την κρύπτη, ενώ το ξέρεις πάρα πολύ καλά ότι πιστεύω μεν αλλά τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη.
Μπράβο σε όλους σας. Και τώρα στα καθημάς και ιδιαιτέρως.
Γιατί ρε Ντώνα οι θκιές μας οι γναίκες ήταν σφικτές με τη μας; Με το που κίνσαμι απτη Νιάγουστα, όλο προσέχετε, να φοράτε τα μπουφάν σας, μη κρυώσετε. Και κείνος ο οδηγός ο βλοημένος το είχε το ερπορδίσιον στο φουλ. Αυτές όμως αφού μας έβαναν να κάτσουμι πίσου στου πούλμαν, κάθησαν μπρουστά σιμά στουν ουδηγό γιατί αντραλίζουνταν.
Φτάσαμ’ στη Σιάτιστα κι αρχίνηψαν να γαργαλιούντι να πάρουν γούνις. Τί κρίμα που είνι αρέ ξάδερφε να σκουτώνουν ένα ζώου, για να ντύσουν άλλου ζώου κι να πληρώσει τη ζημιά τρίτου ζώου!!! Συμφωνείς;
Ευτυχώς ήταν μεγάλη γιορτή κείνη τη μέρα κι έτσι ου Θιός μας αλυπήθκιν κι είχιν τα μαγαζιά κλειστά.
Παραγγειλάμι στη Σιάτιστα, αφού ήταν προυΐ ακόμα, καφέδις. Άπλουσεις ισύ του χερ να πάρς κανά κουλουράκι που συ πρόσφιρεν η διπλανιάς κι τότις η θκιάσ η κυρά που είντιν αυστηριά σα δισπότης την ώρα που θελ κάτι κι συνουέται μι τα μάτια, συ αγριοκοιτάει, συ κόβεται η φόρα μαζώνεις του χερ, η διπλανιά σ επιμένει μα που εσύ, τολμάς; Μετά ποιος μας γλυτώνει;
Άλλη φορά άμα με καλέσεις για εκδρομή, να πααίνουμι μαναχοί, μούγκι ημείς. Άμα θελν αυτές, ας πααίνουν με την κλησιά κι τουν παπά της νουρίας τους. Αυτοί φτιάχνουν συχνά πυκνά ικδρουμές σι κλησιές κι μουνές.
Στου γλέντι όμως μι τα κλαρίνα, τις φχαριστήθηκαν τις συμβίες μας. Χόρευαν οι νυφάδες μι μιράκι λες κι τσίχαμι καταπιεσμένες όπως στουν στρατό κανάν καιρό. Μένα μέφυγαν κι κάτι δικάρκα εβρά στα κλαρίνα μαναχά τς χουρίς να τα πάρου χαμπάρι, αμά χαλάλι τσ.
Εκεί που θύμουσα πουλύ μι την θκιάμ, ήταν όταν πήγαμι το απόγιωμα στην πόλη της Καστοριάς ντεμέκ για καφέ. Ήθηλιν ναγουράσει παντούφλις για τσαδιρφές της κι πήγιν ακρυφά απτη μένα. Ήντιν κουντή κι ισχνή, πότι γλύστρησιν, πότι έφυγιν, δεν πήρα χαμπάρι.
Άμα την είδα ιγώ μητά μι μία νάϋλον σακκούλα σκούρια για να μη φαίνιτι τίπουτα κι να χαζεύει κατά τη λίμνη μιριά σαν χαζουρουτηυμένη, την αρουτάω τί ψούνσεις μαρή; Ιά πήρα ιένα ζιυγάρι παντούφλις για τη μένα. Τί λες μαρή χαζιά, πότι τς χάλασες τς άλλις απού αγόρασεις προτού δύου μήνους πού ήρθαμι ιδώ με τς κουμπάροι μας; Ξέχασις που αγόρασις κι γα τη θειά σ’ κι συ είπα, πάρει μαρή κι για την αδιρφή μ γιατί είντιν φτουχειά κι μείπις ότι δεν είντιν φτουχειά, είνι τσιγκούνα κι μούγκιψα. Αμά γιατί με δουλεύεις τώρα; Έτσι που λες Αντώνη μ. Οι γυναίκες έχουν δικό τους κώδικα. Τα εμά εμά και τα εσά εμά. Πού να τολμήσεις να τις κάνεις παρατήρηση. Δεν το ξεχνούν ποτέ. Αυτές είναι σα τις γάτες, ενώ εμείς σα τα σκυλιά.
Θυμάσαι το σκυλί σου τον Όσκαρ; Τον μάλωνες τούδινες και καμμιά, αμά αυτός έσκυβιν του κιφάλιτ. Δίκιου εχ του αφιντικό έλιγιν μέσατ. Χτύπα άμα θες καμμία γάτα. Μιτά απού χρόνια θα του θυμάτι κι θα βρει την ευκαιρία να σι γρατζουνίσει. Δώσε της μία πέστροφα ή μία τσιπούρα να φάει, θα το φχαριστηθεί. Μιτά από κιρό θα θυμάτι μόνο το ξύλο, μόνο ότι την έδειρες. Έτσι κι οι γναίκις. Δεν θυμούντ τα τόσα καλά, αμά το ένα και αυτό κατά λάθος αν είνι κακό.
Αγαπητέ Ντώνα σε παραζάλισα. Την άλλη φορά άμα κάμει ο Σύλλογος Βλάχων Νάουσας εκδρομή είμαι και γω μέσα και μετά θα σε γράψω τις εντυπώσεις μου σε έναν τεσκερέ.
Να σας έχει καλά ο Θεός.
Γιάννης Ντισέλιας
Γιάννης Ντισέλιας
εφημερίδα ΛΑΟΣ 17/7/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου