Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Υδρόμετρα στο Σέλι.. από τον Γιάννη Ντισέλια

Κάποιος φίλος μου είπε κάποτε ότι διάβασε κάπου ένα ωραίο, το οποίο ακούγοντάς το συγκράτησα γιατί μ’ άρεσε, το φιλοσόφησα, το άπλωσα και το σύγκρινα με κάτι άλλο να δω ομοιότητες ή διαφορές. Το αποτέλεσμα φαίνεται παρακάτω.
Το ωραίο που άκουσα λέει περίπου τα εξής: Η γυναίκα είναι ανήσυχη μέχρι τη μέρα που θα παντρευτεί, ενώ ο άντρας από τη μέρα που θα παντρευτεί και μετά.
Τις άλλες μου ήρθαν μαζεμένα να πληρώσω τηλέφωνο, φως και να πάω στο Δήμο για το νερό. Τα κράτησα αδιάφορος μέχρι τη λήξη της πληρωμής που ορίζουν τα χαρτιά αυτά, για να ανησυχούν οι υπηρεσίες αν πληρώσω ή όχι. Τα πλήρωσα την τελευταία μέρα και άρχισα να ανησυχώ εγώ (καθένας με τη σειρά του).Έριξα μια ματιά να δω τι πλήρωσα.
Ο ΟΤΕ σου λέει ότι μιλήσεις ή όχι θέλω το μίνιμουμ αυτά τα λεφτά. Καλώς μέχρι εδώ. Η αλλαγή όμως του πενταψήφιου κύριε ΟΤΕ σε ΔΕΚΑΨΗΦΙΟ, πόσους από μας δεν μας οδήγησαν σε λάθος επιλογή; Αυτό το λάθος, αν χρεώνεται (μη μου πείτε ότι δεν κάνατε έστω και ένα λάθος) γιατί να χρεώνεται και αν πάλι χρεώνεται, πόσα λάθη θα μπουν στο ταμείο; (θα μπορείτε κάποτε, αν είναι δυνατό, να μας πείτε;) Θα καλυτερέψει η κατάσταση ιδίως στα αναλογικά του Σελίου ή όχι;
H ΔΕΗ (βλέποντας το χαρτί, ετοιμάζεσαι για ψιλοεγκεφαλικό) προσφέρει τις υπηρεσίες της έχοντας μέσα και τρίτους. Ας πούμε ότι η ΔΕΗ είναι σε καλή κατάσταση, αμ εκείνους τους τρίτους τι τους θέλει; Γράφει ότι για δημοτικά τέλη θα δώσεις τόσα χρήματα. (Αναφέρομαι πάντα για το “μικρό” Διαμέρισμα του Σελίου). Για τι πράγμα να δώσω τόσα λεφτά; Για τα σκουπίδια που δεν μαζεύτηκαν τις μέρες της Πρωτοχρονιάς ενώ ήρθε το όχημα; Μη μου πει ο κύριος υπεύθυνος (δεν αναφέρομαι στους αιρετούς, αυτοί ας βγάλουν μόνοι τα συμπεράσματά τους) ότι είχε χιόνια, γιατί το να σκύψει ο υπάλληλος με τα γάντια που φοράει και να βγάλει από τον ακίνητο κάδο ό,τι έχει μέσα δεν είναι δύσκολο και τότε μόνο θα δικαιολογήσω τα δημοτικά τέλη, γι’ αυτό το σκοπό. Μην πει κανείς τίποτα, γιατί μπροστά μου αιρετός του Δήμου έπαιρνε τηλέφωνο στην υπηρεσία, αλλά γιοκ. Μη θυμόσαστε το χωριό μόνο μία βδομάδα πριν τον Δεκαπενταύγουστο.
Μήπως στα δημοτικά τέλη είναι και ο φραμπαλάς της κεντρικής οδού του χωριού; Παραμονές της γιορτής της Μεγαλόχαρης (Δεκαπενταύγουστο) ήρθαν και μας “βάλαν” χιλιάδες λαμπιόνια. Τα κρέμασαν όπως μπόρεσαν, ελάτε να τα δείτε, κατά τη γνώμη μου χωρίς μελέτη και ασφάλεια, το πιο απλό που μπορώ να πω και τα δοκίμασαν το βράδυ του πανηγυριού μας, με αποτέλεσμα ο φωτισμός τους να σκοτεινιάσει το χωριό γιατί προφανώς δεν άντεξε η ΔΕΗ το φορτίο. Άντε τρέχα να δεις τι συμβαίνει, τα μαγαζιά να αγανακτούν και τα λοιπά ελληνικά. Πέρασε καιρός και να, ένα από αυτά με καμιά 200 λαμπάκια κρέμονταν επικίνδυνα με ό,τι συνέπειες θα είχε σε ανθρώπινη ζωή. Το μάζεψαν, το πήραν. Περίμενα τα Χριστούγεννα ότι θα τα ανάψουν. Αμ δεν. Ρωτώ λοιπόν τον κύριο “δημοτικά τέλη”, αυτά τα χρήματα για τις χιλιάδες λαμπάκια που μπήκαν να μας φωτίζουν αλλά μας συσκότισαν, εγώ τα πληρώνω; Για όνομα του Θεού.
Μετά γράφει το χαρτί, ότι πρέπει να πληρώσω την ΕΡΤ. Δηλαδή την ΕΤ1, τη ΝΕΤ και την ΕΤ3. Και δω ο κύριος ΕΤ με αδικεί. Κανονικά πρέπει να πληρώσω μεν, αλλά το έν τρίτο, γιατί μόνο ΕΤ1 βλέπουμε και πολύ καλά έως τέλεια δύο ξένα κανάλια όμορφης χώρας. Άρα τα δύο τρίτα πρέπει να τα δώσω σ’ αυτά, άσχετα αν δεν καταλαβαίνω τι λένε.
Εκεί που παθαίνει κανείς είναι τα χρήματα για το νερό. Φωνάζει το καλοκαίρι το “μεγάφωνο” να πληρώσουμε το νερό, γιατί άμα θα περάσει ο καιρός θα’ χουμε πρόστιμο. “Χ…κα”. Συγνώμη αλλά μήπως μιλάμε γι’ άλλον πλανήτη; Γιατί στον πλανήτη Γη, στο Δήμο Βέροιας και στο Διαμέρισμα Σελίου, πιο ακριβό είναι το νερό παρά το κεμπάπ από Ζυγούρι. Άκουσα δε (δεν ξέρω αν αληθεύει) ότι οι ειδήμονες σκέπτονται να βάλουν ρολόι στο νερό (υδρόμετρο) του Σελίου. Μα τι πράματα είναι αυτά. Πού θα μπει το “ρολόι” και τι συνέπειες θα έχει, όταν η θερμοκρασία μέρα μεσημέρι και σε απάγκιο μέρος και με ήλιο τις Γιορτές ήταν μείον 10 βαθμοί; Θα αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που εύχομαι να μη συμβεί.
Έστω ότι βάλαμε υδρόμετρα (ρολόγια νερού). Στο δικό μου σπίτι το μόνο προσιτό μέρος που μπορεί να δεχτεί τέτοιο εργαλείο είναι δίπλα στη λεκάνη που ανακουφιζόμαστε και δίπλα στην βάνα νερού. Φανταστείτε να είμαι στο “μέρος”, να χτυπά το κουδούνι της εξώπορτας, να σηκώνομαι άρον – άρον να πάω να ανοίξω, να ξεχάσω το “καζανάκι”, να μπει ο υδρομετρητής της υπηρεσίας, να σκύψει το κεφάλι να δει και να γράψει την ένδειξη της κατανάλωσης, να τον πάρουν οι μυρωδιές, να λιποθυμήσει, να πέσει πάνω στο ρολόι να σπάσει το ρολόι, να πλημμυρίσει ο τόπος. Εγώ να βρίσκομαι σε τρίλημα (όχι δίλημα), γιατί ή θα πρέπει Η απορία μου είναι, ποιος θα πληρώσει το σπασμένο ρολόι και τι θα πληρώσω για το νερό στην Υπηρεσία;



Γιάννης Ντισέλιας

Δεν υπάρχουν σχόλια: